Το μικροσκοπικό εμιράτο, που βρίσκεται “στριμωγμένο”μεταξύ του απειλητικού Ιράν και της ανταγωνιστικής Σαουδικής Αραβίας έχει μεταφράσει τον πλούτο που του προσφέρουν οι υδρογονάνθρακές του σε αξιοσημείωτη soft power.
Το γεγονός ότι ο ηγέτης της παλαιστιανικής ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς, Khaled Meshaal εγκατέλειψε προ μηνών τη Δαμασκό μεσούσης της συριακής κρίσης, για να εγκατασταθεί στο Κατάρ ήταν μόνο η αρχή. Η θεαματική συνέχεια έμελλε να έρθει την Τρίτη με την επίσκεψη που πραγματοποίησε στην ελεγχόμενη από τη Χαμάς Λωρίδα της Γάζας, ο ίδιος ο Εμίρης του Κατάρ, πρώτος αρχηγός κράτους που επισκέπτεται την περιοχή από το 1999.
Οι θωρακισμένες λιμουζίνες που μετέφεραν τον Hamad bin Khalifa al-Thani, την σεϊχα Mozahκαι τους συνεργάτες τους από την αιγυπτιακή μεθόριο στην πόλη Χαν Γιούνις στα νότια της Λωρίδας της Γάζας υπήρξαν το όχημα μιας θεαματικής μετατόπισης, τερματίζοντας, όπως τόνισε ο υποδεχόμενος την υψηλή συνοδεία ηγέτης της Χαμάς Ismail Haniye, τον πολιτικό και οικονομικό αποκλεισμό της περιοχής που ισχύει από το 2007. Υπενθυμίζεται ότι στις εκλογές που διεξήχθησαν παρουσία διεθνών παρατηρητών στα παλαιστινιακά εδάφη το 2006 η Χαμάς επικράτησε της Φάταχ του προέδρου της Παλαιστινιακής ΑρχήςMahmud Abbas και ο Haniye ανέλαβε την πρωθυπουργία, όμως η αιματηρή σύγκρουση των δύο παλαιστινιακών οργανώσεων έναν χρόνο μετά οδήγησε σε μία de facto διχοτόμηση,με τους ισλαμιστές να αποκτούν τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας και την εξουσία της Παλαιστινιακής Αρχής να περιορίζεται στη Δυτική ΄Οχθη του Ιορδάνη.
Ο Εμίρης Hamad, ένας από τους ελάχιστους Άραβες ηγέτες οι οποίοι διατηρούσαν ένα επίπεδο σχέσεων με το Ισραήλ, επιχείρησε να μεσολαβήσει στην συμφιλίωση των παλαιστινιακών παρατάξεων, φιλοξενώντας συνάντησή τους στη Ντόχα προ εξαμήνου. Όμως με την επίσκεψή του στη Λωρίδα της Γάζας (της οποίας προηγήθηκαν κατά λίγες ημέρες οι μετριότατες επιδόσεις της Φάταχ στις δημοτικές εκλογές της Δυτικής Όχθης) εμφανίζεται να δίνει αποφασιστική ώθηση στην Χαμάς και να επιχειρεί την πολιτική νομιμοποίηση στη διεθνή σκηνή μιας οργάνωσης που το Ισραήλ χαρακτηρίζει ισλαμιστική.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση, καθώς το μικροσκοπικό εμιράτο, που βρίσκεται “στριμωγμένο” μεταξύ του απειλητικού Ιράν και της ανταγωνιστικής Σαουδικής Αραβίας έχει μεταφράσει τον πλούτο που του προσφέρουν οι υδρογονάνθρακές του σε αξιοσημείωτη soft power(βλ. τη λειτουργία του δικτύου AlJazeera,την ανάληψη της διοργάνωσης του Μουντιάλ2022 κ.ο.κ.) και αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναμόρφωση της Μέσης Ανατολής μετά το ξέσπασμα της “Αραβικής Άνοιξης”. Μολονότι φιλοξενεί αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις και συνεργάζεται διπλωματικά με τις ΗΠΑ, το Κατάρ του Hamad ξεδιπλώνει ένα σχέδιο εκδημοκρατισμού του αραβικού κόσμου (ενώ το ίδιο παραμένει απόλυτη μοναρχία), προωθώντας παντού τους κατά τόπους κλάδους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (ως παρακλάδι της αιγυπτιακής προέκυψε αρχικά και η Χαμάς). Πρωταγωνίστησε δε και στρατιωτικά στην ανατροπή του συνταγματάρχη Qaddhafi στη Λιβύη, ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι ενισχύει και χρηματοδοτεί την ένοπλη αντιπολίτευση στη Συρία.
Ο Εμίρης προσήλθε στη Γάζα κομίζοντας κονδύλια ύψους 400 εκατ. Δολαρίων, για την πραγματοποίηση έργων υποδομής. Όλα αυτά ενώ η συνολική βοήθεια που λαμβάνει η Λωρίδα της Γάζας από το εξωτερικό ανέρχεται σε 300 εκατ. ετησίως (και η Παλαιστινιακή Αρχή 700 εκατ. φέτος) και ενώ η “καθημερινότητα” της περιοχής οριζόταν από άλλη μία ισραηλινή αεροπορική επιδρομή με έναν νεκρό, σε απάντηση για την εκτόξευση ρουκετών στην ισραηλινή επικράτεια, αλλά και από την ακινητοποίηση σε διεθνή ύδατα του πλοίου Estelleκαι την σύλληψη και απέλαση των ευρωπαίων και καναδών ακτιβιστών ανάμεσά τους και δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ) που επιχειρούσαν να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας.
Αν συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι στην Ιορδανία (όπου πλειοψηφούν στον πληθυσμό οι Παλαιστίνιοι) “βράζει” από διαδηλώσεις της Μοσυουλμανικής Αδελφότητας κατά του βασιλιά Hussein,γίνεται αντιληπτό ότι η χρόνια ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση ενδέχεται σύντομα να εκτυλίσσεται με τους όρους του Εμίρη του Κατάρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου