Στις επόμενες εβδομάδες η Νατοϊκή συμμαχία θ’ αναπτύξει αντιπυραυλικές συστοιχίες τύπου «Patriot» στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία για ν’ αποτρέψει τυχόν επιθετική ενέργεια της Συρίας κατά της Τουρκίας.
Τουλάχιστον έτσι μας λένε όλοι οι εμπλεκόμενοι με την ανάπτυξη των «Patriot» στη Τουρκία. Η Τουρκική ηγεσία, που ζήτησε την ανάπτυξη των πυραύλων στο πλαίσιο της αναμενόμενης Νατοϊκής αλληλεγγύης, το έκανε όπως δήλωσε για σκοπούς άμυνας και μόνο. Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, που ανακοίνωσε ότι εντός ημερών και όχι εβδομάδων θα ληφθεί θετική απόφαση από τα 28 μέλη της Νατοϊκής Συμμαχίας, έτρεξε να εξαγγείλει ταυτόχρονα ότι οι πύραυλοι θα χρησιμοποιηθούν για αμυντικούς σκοπούς και μόνο και όχι για την δημιουργία ζώνης απαγορευμένων πτήσεων πάνω από την Συρία, ή για την δημιουργία προστατευόμενων περιοχών για πρόσφυγες στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας.
Για την ανάπτυξη των πυραύλων «Patriot» εμπλέκονται άμεσα και τρεις Νατοϊκές χώρες. Αυτές είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία και η Ολλανδία. Οι τελευταίες δύο είναι οι μόνες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν στο οπλοστάσιό τους συστήματα «Patriot». Η Αμερική είναι η χώρα που παράγει τους «Patriot» και τους διαθέτει στις αμερικανικές δυνάμεις στην Ευρώπη.
Είναι από τις τρεις αυτές χώρες που θα παραχωρηθούν οι συστοιχίες, μεταξύ 6 και 10 τον αριθμό και με 300 περίπου άντρες, υπό Νατοϊκή διοίκηση, για την επάνδρωσή τους. Ηνωμένες Πολιτείες, Γερμανία και Ολλανδία επιμένουν και αυτές, με επίσημες δηλώσεις τους, ότι για αμυντικούς σκοπούς και μόνο και για κανένα άλλο λόγο, θ’ αναπτυχθούν οι «Patriot» στα τουρκο-συριακά σύνορα.
Γιατί αυτή η «εν συγχορδία» επιμονή των Νατοϊκών ότι οι πύραυλοι «Patriot» θ’ αναπτυχθούν για αμυντικούς σκοπούς και μόνο και για κανένα άλλο λόγο; Αλήθεια είναι η σημερινή αιμάσουσα Συρία απειλή για την Τουρκία; Δεν μας ανακοίνωσε, ο γνωστός υπουργός του Ερντογάν Ε. Μπαγίς, πριν από μερικές εβδομάδες όταν κατεγράφησαν μικροεπεισόδια στα σύνορα, ότι ο τουρκικός στρατός μπορεί σε τρεις ημέρες να φτάσει στην Δαμασκό; Και δεν είχαμε παρόμοιες δηλώσεις από τούρκους πολιτικούς και στρατιωτικούς στην τελευταία κρίση μεταξύ Τουρκίας και Συρίας το 1998; Τότε, μ’ αφορμή την υπόθεση του Κούρδου ηγέτη Α. Οτσαλάν, η Τουρκία απείλησε ευθέως το καθεστώς Άσσαντ, του πατέρα, με πόλεμο εάν ο Οτσαλάν δεν εκδιώκετο από τη Συρία που τότε τον φιλοξενούσε.
Τότε η Συρία δεν αντιμετώπιζε κανένα εσωτερικό πρόβλημα και μπορούσε να αντιπαρατάξει ένα καλά οργανωμένο και οπλισμένο στράτευμα εναντίον της Τουρκίας. Αλήθεια γιατί τότε η Τουρκία δεν κατέθεσε παρόμοιο αίτημα στο ΝΑΤΟ; Δεν ένιωθε τότε απειλή απ’ ένα συμπαγές συριακό καθεστώς και στράτευμα, αλλά νιώθει σήμερα να απειλείται από ένα σχεδόν διαλυμένο στρατό και καθεστώς;
Να σας καταθέσω την δική μου εξήγηση. Η Τουρκία είναι η χώρα που επείγεται περισσότερο από όλους τους εμπλεκομένους, ακόμη και από τους Σύριους αντικαθεστωτικούς, για την ανατροπή του καθεστώτος Άσσαντ. Και επείγεται διότι η κατάσταση της έχει ξεφύγει.
Πίστευαν ο Ερντογάν και το σινάφι του ότι το καθεστώς Άσσαντ θα κατέρρεε σε λίγους μήνες. Αυτό πριν από περίπου δύο χρόνια. Πούλησαν λοιπόν τον μέχρι τότε στρατηγικό τους συνέταιρο Άσσαντ και τάχθηκαν με τους αντικαθεστωτικούς. Αλλά το καθεστώς Άσσαντ αντέχει, για πόσο δεν γνωρίζουμε. Δεν αντέχει όμως η Τουρκία που βλέπει ν’ αυτονομείται ντε φάκτο το Συριακό Κουρδιστάν, του οποίου η ηγεσία συμπλέει με την ηγεσία του Τουρκικού Κουρδιστάν. Η αβεβαιότητα του Συριακού ζητήματος φέρνει πιο κοντά τον εφιάλτη της δημιουργίας ενός ή περισσότερων κουρδικών κρατών στην περιοχή και, σε βάθος χρόνου, τον πιθανό διαμελισμό της Τουρκίας.
Η Τουρκία δεν χρειάζεται τους «Patriot». Αυτό είναι ξεκάθαρο. Αλλά επιμένει και απαιτεί την ανάπτυξη τους διότι εκτιμά ότι η δυναμική τους παρουσία στο έδαφός της θα επισπεύσει την κατάρρευση του καθεστώτος.
Δύο είναι, πιστεύω, τα στοιχήματα της Άγκυρας για να επισπεύσει την κατάρρευση του Άσσαντ μέσω της ανάπτυξης των πυραύλων «Patriot».
Το πρώτο έχει να κάνει με τις επιχειρησιακές δυνατότητες των πυραύλων. Οι «Patriot» μπορούν να καταρρίψουν εχθρικούς πυραύλους και μαχητικά αεροπλάνα από δεκάδες μίλια μακριά. Η εγκατάστασή τους στα σύνορα με την Συρία επιτρέπει την δημιουργία μιας ντε φάκτο, κατά το ελάχιστο, ζώνης ασφαλείας βάθους πενήντα μιλιών μέσα στην Συρία. Στην ντε φάκτο αυτή ζώνη η Συριακή αεροπορία και ο Συριακός Στρατός δεν θα μπορούν να δράσουν.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν και παρά τις περί αντιθέτου διακηρυκτικές διακηρύξεις των Νατοϊκών εταίρων της Τουρκίας και δη των Αμερικανών, Ολλανδών και Γερμανών, θα δημιουργηθεί μια ζώνη απαγορευμένων πτήσεων πάνω από την Συρία. Μέσα στην ζώνη αυτή, πέρα των προσφύγων, θ’ αναπτυχθούν και θα εξοπλισθούν ανενόχλητες οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις για οργανωμένες επιθέσεις κατά της Δαμασκού, υπό την καθοδήγηση Τούρκων και Νατοϊκών αξιωματικών. Εάν τώρα το σενάριο αυτό δεν υλοποιηθεί σύντομα, και αφού σ’ ότι αφορά στη Τουρκία ο χρόνος επείγει, η παρουσία των «Patriot» προσφέρεται για μια δεύτερη και ίσως πιο αποτελεσματική μεθόδευση. Θυμίζω εδώ ότι έχει αμφισβητηθεί έντονα κατά πόσο η πρώτη «επίθεση» της Συρίας κατά της Τουρκίας με οβίδα όλμου, που άφησε πέντε τούρκους πολίτες νεκρούς, και δημιούργησε την «αίσθηση» της Συριακής απειλής, ήταν πραγματική και δεν ήταν προβοκατόρικη.
Η Τουρκία μπορεί άνετα με την τόση εμπειρία που έχει σε προβοκατόρικες μεθοδεύσεις να οργανώσει επιθέσεις κατά των Νατοϊκών στρατευμάτων και των συστημάτων «Patriot», ώστε να προκαλέσει αντιδράσεις σε Νατοϊκό επίπεδο.
Σας καλώ να φαντασθείτε μια επίθεση αυτοκτονίας, για παράδειγμα, κατά μιας από τις συστοιχίες «Patriot» μέσα στη Τουρκία με θύματα Αμερικανούς, Ολλανδούς και Γερμανούς. Πως θα αντιδρούσε πιστεύετε η Νατοϊκή συμμαχία; Δεν θα επικαλείτο το «ιερό δικαίωμα της αύτοαμυνας» για να δει τη δουλειά με το χέρι της και να ξεφορτωθεί, μια και καλά, το αυταρχικό και αιματοβαμμένο καθεστώς του Άσσαντ;
Αυτά, είναι λοιπόν τα «πατριωτικά» παιχνίδια της Τουρκίας γύρω από το ζήτημα της Συρίας με επίκεντρο την ανάπτυξη των πυραύλων «Patriot».
Ως προς το ΝΑΤΟ, δεν γνωρίζω αν με το πρόσχημα της «αλληλεγγύης» εγκλωβίστηκε από την Τουρκία, ή εάν λειτουργεί στη βάση της αρχής «τραβάτε με, Τούρκοι σύμμαχοι, και ας κλαίω». Πάντως εάν πάρουμε ως παράδειγμα την περίπτωση της Νατοϊκής επιδρομής κατά της Λιβύης, τότε δεν μπορεί να αποκλεισθεί μια συμπαιγνία Τουρκίας και ΝΑΤΟ για μια ακόμη «ανθρωπιστική» επέμβαση από τις πολλές που μας έχει το ΝΑΤΟ συνηθίσει. Με την παραπάνω λογική η ανάπτυξη των «Patriot» γίνεται ώστε να δημιουργηθεί η «αιτία πολέμου», αφού έχει αποτύχει η μέχρι τώρα προσπάθεια των δυτικών να εκμαιεύσουν τις ευλογίες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για μια τέτοια επίθεση.
Του Μάριου Ευρυβιάδη
*Ο Μάριος Ευρυβιάδης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πηγή http://www.e-afipnisi.gr/news_info.php?data_id=2841&timicat1=16760&timicat2=63486&timicat3=48451&timicat4=0&timicat5=0&timicat6=0&timicat7=0
| 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου