Έως το 2014, οι ΗΠΑ θα εισάγουν μόλις 6 εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου την ημέρα, ή περίπου το ένα τρίτο της ποσότητας που καταναλώνουν, σύμφωνα με πρόσφατη πρόβλεψη της ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας (EIA). Αυτό είναι λιγότερο από το μισό σε σχέση με το 2006, όταν οι εισαγωγές αντιπροσώπευαν το 60% της συνολικής κατανάλωσης πετρελαίου των ΗΠΑ. 
Η πετρελαϊκή άνθηση της Αμερικής αναθεωρεί τις καθιερωμένες πρακτικές εμπορίου που εφαρμόζονταν εδώ και δεκαετίες. Καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ενισχύουν την παραγωγή -η οποία παρουσίασε τον ταχύτερο ρυθμό αύξησης όλων των εποχών πέρυσι - οι εισαγωγές που θα συνεχίσουν να γίνονται από τις ΗΠΑ θα εξαρτηθούν τόσο από το είδος του πετρελαίου όσο και από το πόσο μακριά πρέπει να ταξιδέψει. Για τους λόγους αυτούς, ο Καναδάς θα παραμείνει ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου των ΗΠΑ. Ο Καναδάς, όχι μόνο είναι κοντά και μπορεί να διοχετεύσει το πετρέλαιο διασυνοριακά μέσω αγωγού, αλλά το πετρέλαιό του έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που το κάνει πολύ κατάλληλο για επεξεργασία στα διυλιστήρια των ΗΠΑ.
Πριν από την έκρηξη του σχιστόλιθου πριν από λίγα χρόνια, φαινόταν ότι το μέλλον ανήκει στο heavy, sour, crude όπως αυτό που βρίσκεται στα κοιτάσματα του δυτικού Καναδά, ενώ η ποικιλία του light, sweet θα γινόταν ολοένα και πιο ακριβή. Τα διυλιστήρια των ΗΠΑ δαπάνησαν δισεκατομμύρια για την εγκατάσταση νέου εξοπλισμού παραγωγής οπτάνθρακα για να αυξήσουν την ικανότητά τους να επεξεργάζονται αυτό το παχύρευστο, θειώδη τύπο πετρελαίου μετατρέποντάς το σε βενζίνη. Η ειρωνεία είναι ότι από τη στιγμή που πολλά από αυτά τα έργα ολοκληρώθηκαν, οι ΗΠΑ ξαφνικά γέμισαν αργό τύπου light, sweet που ανάβλυζε από σχιστολιθικούς σχηματισμούς στη Βόρεια Ντακότα, το Τέξας, την Πενσιλβάνια και αλλού. Υπάρχουν τώρα πάνω από 50 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου – το μεγαλύτερο μέρος τους γεμάτα από το light, swett είδος – που κάθονται σε αποθήκες έξω από το Cushing της Οκλαχόμα.
Μέχρι τώρα αυτά τα διυλιστήρια που αναβαθμίστηκαν έχουν παγιδευτεί κατά κάποιοι τρόπο. Εάν αγοράσουν αργό τύπου light sweet, θα έχουν καταστήσει άχρηστη την επένδυσή τους. «Νομίζω ότι αυτά τα διυλιστήρια δεν θα είναι πρόθυμα να «καταπιούν» το κόστος των νέων αυτών μονάδων εξανθράκωσης που έχουν εγκατασταθεί», λέει ο Tim Evans, αναλυτής ενέργειας της Citigroup (C). Ο καλύτερος τρόπος για να πάρουν μια κάποια απόδοση από την επένδυσή τους, λέει, είναι να επεξεργάζονται βαρύ, ξινό αργό, το οποίο έχει καλύτερα περιθώρια κέρδους, δεδομένου ότι εξακολουθεί να κοστίζει λιγότερο από ό,τι το ελαφρύ, γλυκό. Έτσι, παρά την αφθονία του υψηλής ποιότητας αργού, που διατίθεται σε τοπικό επίπεδο, η ζήτηση για το βαρύ, ξινό πετρέλαιο από το εξωτερικό θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα τα επόμενα χρόνια.
Μια νέα μελέτη από την εταιρεία ερευνών ενέργειας IHS CERA (IHS), προβλέπει ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν η κύρια αγορά για τα κοιτάσματα πετρελαίου. Τα νέα είναι καλά για τον Καναδά και (προς το παρόν) το Μεξικό και τη Βενεζουέλα. Λέω προς το παρόν, επειδή αν ο αγωγός Keystone XL της TransCanada (TRP) εγκριθεί, ο Καναδάς θα προωθεί 1,5 εκατ. βαρέλια την ημέρα βαρύ, ξινό αργό στο Gulf Coast ως το 2015. Ξαφνικά το πετρέλαιο από το Μεξικό, τη Σαουδική Αραβία και τη Βενεζουέλα θα ανταγωνίζονται το φθηνότερο καναδικό προϊόν. «Η αγορά του Gulf Coast δεν είναι αρκετά μεγάλη ώστε να πάρει νέο καναδικό αργό και να διατηρήσει ταυτόχρονα τις τρέχουσες εισαγωγές», λέει ο Edward Morse, επικεφαλής έρευνας εμπορικών αγαθών της Citigroup Global Markets, και γνωστός αναλυτής της αγοράς πετρελαίου. «Κάποιο από τα δύο θα πρέπει να υποχωρήσει».
Αυτό σημαίνει, επίσης, μια απότομη πτώση στο πετρέλαιο από την Αφρική, κυρίως από τα δύο σημαντικότερα μήλη του ΟΠΕΚ από τη Δυτική Αφρική, τη Νιγηρία και την Αγκόλα. Από τον Ιούλιο του 2010, οι ΗΠΑ έχουν μειώσει τις εισαγωγές από τη Νιγηρία στο μισό, από περισσότερα από 1 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα, σε 543.000 τον Οκτώβριο του 2012, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία μέσω της EIA. Οι εισαγωγές από την Αγκόλα έχει βυθιστεί κάτω από τα 200.000 βαρέλια την ημέρα κατά μέσο όρο από 513.000 το 2008. «Έως το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, θα σταματήσουμε να εισάγουμε ελαφρύ, γλυκό αργό από τη Δυτική Αφρική για το Gulf», προβλέπει Morse.
Τα βαρέλια αυτά θα πρέπει να βρουν ένα νέο σπίτι, με πιθανότερα αυτά της Ινδίας, της Κίνας, της Ευρώπης και της Κορέας. Βγάζοντάς τα από την αγορά των ΗΠΑ πιθανότατα θα ρίξει τις τιμές καθώς οι παραγωγοί θα συναντήσουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην αγορά. Ο Morse πιστεύει ότι τα 90 δολάρια θα είναι το νέο «ταβάνι» για τις τιμές του πετρελαίου, παρά το «πάτωμα» που ήταν τα τελευταία χρόνια, μια μετάβαση που προβλέπει ότι θα προκαλέσει «μεγάλη αναστάτωση».
Καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ενισχύουν την παραγωγή αργού, οι παγκόσμιες εμπορικές οδοί του πετρελαίου θα αλλάξει περισσότερο στην επόμενη δεκαετία από ό,τι άλλαξαν μέσα στο τελευταίο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Του Matthew Philips
ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/businessweek/articles.asp?id=1710307
Η πετρελαϊκή άνθηση της Αμερικής αναθεωρεί τις καθιερωμένες πρακτικές εμπορίου που εφαρμόζονταν εδώ και δεκαετίες. Καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ενισχύουν την παραγωγή -η οποία παρουσίασε τον ταχύτερο ρυθμό αύξησης όλων των εποχών πέρυσι - οι εισαγωγές που θα συνεχίσουν να γίνονται από τις ΗΠΑ θα εξαρτηθούν τόσο από το είδος του πετρελαίου όσο και από το πόσο μακριά πρέπει να ταξιδέψει. Για τους λόγους αυτούς, ο Καναδάς θα παραμείνει ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου των ΗΠΑ. Ο Καναδάς, όχι μόνο είναι κοντά και μπορεί να διοχετεύσει το πετρέλαιο διασυνοριακά μέσω αγωγού, αλλά το πετρέλαιό του έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα που το κάνει πολύ κατάλληλο για επεξεργασία στα διυλιστήρια των ΗΠΑ.
Πριν από την έκρηξη του σχιστόλιθου πριν από λίγα χρόνια, φαινόταν ότι το μέλλον ανήκει στο heavy, sour, crude όπως αυτό που βρίσκεται στα κοιτάσματα του δυτικού Καναδά, ενώ η ποικιλία του light, sweet θα γινόταν ολοένα και πιο ακριβή. Τα διυλιστήρια των ΗΠΑ δαπάνησαν δισεκατομμύρια για την εγκατάσταση νέου εξοπλισμού παραγωγής οπτάνθρακα για να αυξήσουν την ικανότητά τους να επεξεργάζονται αυτό το παχύρευστο, θειώδη τύπο πετρελαίου μετατρέποντάς το σε βενζίνη. Η ειρωνεία είναι ότι από τη στιγμή που πολλά από αυτά τα έργα ολοκληρώθηκαν, οι ΗΠΑ ξαφνικά γέμισαν αργό τύπου light, sweet που ανάβλυζε από σχιστολιθικούς σχηματισμούς στη Βόρεια Ντακότα, το Τέξας, την Πενσιλβάνια και αλλού. Υπάρχουν τώρα πάνω από 50 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου – το μεγαλύτερο μέρος τους γεμάτα από το light, swett είδος – που κάθονται σε αποθήκες έξω από το Cushing της Οκλαχόμα.
Μέχρι τώρα αυτά τα διυλιστήρια που αναβαθμίστηκαν έχουν παγιδευτεί κατά κάποιοι τρόπο. Εάν αγοράσουν αργό τύπου light sweet, θα έχουν καταστήσει άχρηστη την επένδυσή τους. «Νομίζω ότι αυτά τα διυλιστήρια δεν θα είναι πρόθυμα να «καταπιούν» το κόστος των νέων αυτών μονάδων εξανθράκωσης που έχουν εγκατασταθεί», λέει ο Tim Evans, αναλυτής ενέργειας της Citigroup (C). Ο καλύτερος τρόπος για να πάρουν μια κάποια απόδοση από την επένδυσή τους, λέει, είναι να επεξεργάζονται βαρύ, ξινό αργό, το οποίο έχει καλύτερα περιθώρια κέρδους, δεδομένου ότι εξακολουθεί να κοστίζει λιγότερο από ό,τι το ελαφρύ, γλυκό. Έτσι, παρά την αφθονία του υψηλής ποιότητας αργού, που διατίθεται σε τοπικό επίπεδο, η ζήτηση για το βαρύ, ξινό πετρέλαιο από το εξωτερικό θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα τα επόμενα χρόνια.
Μια νέα μελέτη από την εταιρεία ερευνών ενέργειας IHS CERA (IHS), προβλέπει ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν η κύρια αγορά για τα κοιτάσματα πετρελαίου. Τα νέα είναι καλά για τον Καναδά και (προς το παρόν) το Μεξικό και τη Βενεζουέλα. Λέω προς το παρόν, επειδή αν ο αγωγός Keystone XL της TransCanada (TRP) εγκριθεί, ο Καναδάς θα προωθεί 1,5 εκατ. βαρέλια την ημέρα βαρύ, ξινό αργό στο Gulf Coast ως το 2015. Ξαφνικά το πετρέλαιο από το Μεξικό, τη Σαουδική Αραβία και τη Βενεζουέλα θα ανταγωνίζονται το φθηνότερο καναδικό προϊόν. «Η αγορά του Gulf Coast δεν είναι αρκετά μεγάλη ώστε να πάρει νέο καναδικό αργό και να διατηρήσει ταυτόχρονα τις τρέχουσες εισαγωγές», λέει ο Edward Morse, επικεφαλής έρευνας εμπορικών αγαθών της Citigroup Global Markets, και γνωστός αναλυτής της αγοράς πετρελαίου. «Κάποιο από τα δύο θα πρέπει να υποχωρήσει».
Αυτό σημαίνει, επίσης, μια απότομη πτώση στο πετρέλαιο από την Αφρική, κυρίως από τα δύο σημαντικότερα μήλη του ΟΠΕΚ από τη Δυτική Αφρική, τη Νιγηρία και την Αγκόλα. Από τον Ιούλιο του 2010, οι ΗΠΑ έχουν μειώσει τις εισαγωγές από τη Νιγηρία στο μισό, από περισσότερα από 1 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα, σε 543.000 τον Οκτώβριο του 2012, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία μέσω της EIA. Οι εισαγωγές από την Αγκόλα έχει βυθιστεί κάτω από τα 200.000 βαρέλια την ημέρα κατά μέσο όρο από 513.000 το 2008. «Έως το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, θα σταματήσουμε να εισάγουμε ελαφρύ, γλυκό αργό από τη Δυτική Αφρική για το Gulf», προβλέπει Morse.
Τα βαρέλια αυτά θα πρέπει να βρουν ένα νέο σπίτι, με πιθανότερα αυτά της Ινδίας, της Κίνας, της Ευρώπης και της Κορέας. Βγάζοντάς τα από την αγορά των ΗΠΑ πιθανότατα θα ρίξει τις τιμές καθώς οι παραγωγοί θα συναντήσουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην αγορά. Ο Morse πιστεύει ότι τα 90 δολάρια θα είναι το νέο «ταβάνι» για τις τιμές του πετρελαίου, παρά το «πάτωμα» που ήταν τα τελευταία χρόνια, μια μετάβαση που προβλέπει ότι θα προκαλέσει «μεγάλη αναστάτωση».
Καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν να ενισχύουν την παραγωγή αργού, οι παγκόσμιες εμπορικές οδοί του πετρελαίου θα αλλάξει περισσότερο στην επόμενη δεκαετία από ό,τι άλλαξαν μέσα στο τελευταίο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Του Matthew Philips
ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/businessweek/articles.asp?id=1710307
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου