Ανταλλαγές πυρών μεταξύ των κομμάτων, παζάρια, δεσμεύσεις, υποσχέσεις και μπόλικα προεκλογικά «θα».
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Ο Kαβαλιέρε, όπως δείχνουν τα γκάλοπ, δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσει στις εκλογές. Στόχος του είναι να εξασφαλίσει ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό που θα του επιτρέπει «να έχει λόγο στις εξελίξεις» (οι δημοσκοπήσεις τον τοποθετούν γύρω στο 20%). Προκειμένου να κερδίσει τη στήριξη της Λέγκας του Βορρά, παρουσιάστηκε διατεθειμένος ακόμη και να μην είναι πρωθυπουργός.
Ο Kαβαλιέρε, όπως δείχνουν τα γκάλοπ, δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσει στις εκλογές. Στόχος του είναι να εξασφαλίσει ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό που θα του επιτρέπει «να έχει λόγο στις εξελίξεις» (οι δημοσκοπήσεις τον τοποθετούν γύρω στο 20%). Προκειμένου να κερδίσει τη στήριξη της Λέγκας του Βορρά, παρουσιάστηκε διατεθειμένος ακόμη και να μην είναι πρωθυπουργός.
Λιγότεροι από δύο μήνες απομένουν μέχρι τις εκλογές του Φεβρουαρίου και το πολιτικό τοπίο στην Ιταλία, την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, πλέον θυμίζει... ρωμαϊκή αρένα, καθώς ακόμη και ο ίδιος ο άλλοτε ουδέτερος και εγκρατής Μόντι μπαίνει στη μάχη ως παραδοσιακός... πολιτικός, προσπαθώντας να δελεάσει τους ψηφοφόρους και παράλληλα να πλήξει τους βασικούς του αντιπάλους.
Οσο για τους εν λόγω αντιπάλους (τον κεντροαριστερό Πιερλουίτζι Μπερσάνι από τη μία και τον ηγέτη της Λαϊκιστικής Δεξιάς Σίλβιο Μπερλουσκόνι από την άλλη), αυτοί φυσικά δεν διστάζουν να ανταποδώσουν τα πυρά, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα (Μπερλουσκόνι είναι αυτός) με μάλλον υπερβάλλοντα ζήλο και βαριές κουβέντες περί «αναξιοπιστίας» και «υποταγής σε γερμανικά συμφέροντα».
Χαρακτηριστικά, μιλώντας χθες στη δημόσια τηλεόραση RAI, ο 69χρονος προφεσόρε, ο οποίος κατεβαίνει στις εκλογές στο τιμόνι της Κεντρώας Συμμαχίας «Με τον Μόντι για την Ιταλία», διακήρυξε πως «θα επιθυμούσε ένα είδος δεύτερης κυβέρνησης Μόντι, ώστε να αποδείξει στους Ιταλούς ότι ο αποκλειστικός του σκοπός δεν είναι να αυξάνει τους φόρους, αλλά αντιθέτως να παρουσιάσει τα τόσα καλά που έκανε για τη χώρα».
Μιλώντας με όρους... κλασικής προεκλογικής ρητορικής, ο προφεσόρε υποσχέθηκε «αναδιανομή» του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων και «σταδιακή μείωση της φορολογίας» (ξεκινώντας συγκεκριμένα από τη φορολογία της εργασίας για μισθωτούς και επιχειρήσεις), ενώ παράλληλα έθεσε στόχους όπως η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η συνέχιση του πολέμου ενάντια στη φοροδιαφυγή, διευκρινίζοντας ωστόσο, μεταξύ άλλων, πως δεν είναι στις προθέσεις του η επιβολή κάποιου ετήσιου τέλους στην περιουσία.
Η ΚΕΝΤΡΩΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΙ
Στοχεύει στην εξουσία με εταίρο τον Μπερσάνι
Στοχεύει στην εξουσία με εταίρο τον Μπερσάνι
Αν και νεοπαγής, η Κεντρώα Συμμαχία του Μάριο Μόντι είναι ξεκάθαρο πως στοχεύει στην εξουσία και μάλιστα σε μια εξουσία με εταίρο το Κεντροαριστερό Κόμμα (PD) του Πιερλουίτζι Μπερσάνι και με πρωθυπουργό... τον Μόντι. Επί της ουσίας αυτό ήταν που ανακοίνωσε ο Πιερ Φερντινάντο Καζίνι, ηγέτης του χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης Κέντρου (UDC), η οποία ανήκει στο μέτωπο Μόντι, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «Avvenire».
Πιο συγκεκριμένα, ο Καζίνι υποστήριξε πως ο Μπερσάνι, ακόμη κι αν κερδίσει τις εκλογές, δεν πρέπει να στεφθεί πρωθυπουργός χωρίς να έχει εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία και στα δύο Σώματα (Κάτω Βουλή και Γερουσία), αλλά να παραχωρήσει το εν λόγω πόστο στον Μόντι. Δεδομένου μάλιστα ότι μια τέτοια πλειοψηφία στη Γερουσία δεν πρόκειται να επιτευχθεί, οι Κεντρώοι ουσιαστικά θέλουν τον Μόντι για πρωθυπουργό.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως και ο ίδιος ο 69χρονος προφεσόρε έχει το τελευταίο τριήμερο εντείνει σημαντικά τις επιθέσεις του προς το Δημοκρατικό Κόμμα, επιθέσεις οι οποίες από τους αναλυτές ερμηνεύονται ως προσπάθεια να κερδίσει ψήφους από τον «αντίπαλο», καθώς και να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του ισχύ για μετά τις εκλογές, για όταν θα έρθει η ώρα του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης συνεργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, ο Μόντι επιτέθηκε στην ιταλική Κεντροαριστερά των Μπερσάνι και Βέντολα, κατηγορώντας την για προσπάθεια διατήρησης του «υπερπροστατευτισμού» στην αγορά εργασίας.
Σε αυτό το πλαίσιο επίσης ο 69χρονος ηγέτης του Κέντρου κάλεσε χθες τον Μπερσάνι «να κόψει (σ.σ.: αποκλείσει) τους ακραίους από τις τάξεις του Δημοκρατικού Κόμματος». Επί της ουσίας ο Μόντι αναφερόταν στο αριστερό συνδικάτο CGIL, καθώς και σε στελέχη όπως ο κεϊνσιανός Στέφανο Φασίνα, εκπρόσωπος του PD για οικονομικά θέματα, που θεωρεί πως αποτελούν εμπόδιο στις «αναγκαίες» μεταρρυθμίσεις του.
Από την πλευρά του ο Μπερσάνι, ο οποίος έχει υποσχεθεί σε περίπτωση που εκλεγεί να διατηρήσει μόνο κάποιες από τις πολιτικές Μόντι, απάντησε πως "δεν πρόκειται να φιμώσει κανέναν", καθότι ανήκει σε "ένα ελεύθερο κόμμα, που πάντοτε καταφέρνει να επεξεργαστεί μια ενωτική θέση".
Υπενθυμίζεται πως ο Μπερσάνι έχει υποσχεθεί, σε περίπτωση που εκλεγεί, να διατηρήσει μόνο κάποιες από τις πολιτικές Μόντι. Δημοσκοπικά, πάντως, το Δημοκρατικό Κόμμα (που κατεβαίνει σε συνεργασία με τον σχηματισμό «Αριστερά, Οικολογία, Ελευθερία» του Βέντολα) μέχρι στιγμής βρίσκεται αρκετά μπροστά, διατηρώντας προβάδισμα έως και 18 ποσοστιαίες μονάδες από τον δεύτερο, αλλά δεν εξασφαλίζει αυτοδυναμία, όπερ σημαίνει πως θα χρειαστεί οπωσδήποτε τη συνεργασία του Μόντι για να κυβερνήσει.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
ΠΗΓΗ: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63761265
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου