Πριν από λίγες ημέρες τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου ενέκριναν ένα ψήφισμα για την υποστήριξη αμυντικών μέσων για τον αποκλεισμό πολιτιστικών και κάποιων αγροτικών προϊόντων, όπως τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, από την προτεινόμενη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ (ΤΤΙΡ).
Δικαιολογημένα, οι αγρότες των ΗΠΑ έχουν ήδη εξαιρεθεί από αυτό που βλέπουν ως ευρωπαϊκό προστατευτισμό. Αυτό εγείρει ανησυχίες για το ότι το πιθανό κέρδος από μια εμπορική συμφωνία μεταξύ ΕΕ/ΗΠΑ μπορεί να αποδυναμωθεί, καθυστερήσει ή ακόμη και να μπλοκαριστεί από τα κατεστημένα συμφέροντα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το διεθνές εμπόριο του Ηνωμένου Βασιλείου διέπεται από την ενιαία εμπορική πολιτική της ΕΕ και επομένως πρέπει να γίνει μέσω μιας συμφωνίας της ΕΕ. Μετά από την ΕΕ, οι ΗΠΑ είναι ο πιο σημαντικός εμπορικός εταίρος του Ηνωμένου Βασιλείου. Μερικοί που εμπλέκονται στη συζήτηση Ηνωμένου Βασιλείου-ΕΕ –ιδιαίτερα αυτοί που θέλουν εκτός τη χώρα ΕΕ- υποδεικνύουν ότι αν το Ηνωμένο Βασίλειο εγκατέλειπε την ΕΕ θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μία συμφωνία με τις ΗΠΑ για καλύτερους όρους από αυτούς που θα μπορούσε να κερδίσει ενδεχομένως μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά, περί αυτού πρόκειται; Εδώ είναι μερικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να είναι σημαντικοί.
Η αναντιστοιχία της διαπραγματευτικής δύναμης. Αν και το Ηνωμένο Βασίλειο εξάγει πολλά στις ΗΠΑ, ως ποσοστό επί των συνολικών εξαγωγών, οι ΗΠΑ στέλνουν μόλις το 4% στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επομένως, αν και μια εμπορική συμφωνία θα ήταν αμοιβαία επωφελής, η επίτευξη λύσης θα ήταν δυσανάλογα προς το συμφέρον του Ηνωμένου Βασιλείου. Επομένως, θα υπάρχει μια ανισορροπία της διαπραγματευτικής ισχύος. Σε αυτό, η βαρύτητα της ΕΕ θα μπορούσε να βοηθήσει σε θέματα όπου τα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ευθυγραμμισμένα με αυτήν.
Θα θέλουν οι ΗΠΑ να περάσουν όλη αυτή την ταλαιπωρία; Δεδομένης αυτής της ασυμμετρίας, και της σχετικά μικρής αγοράς που είναι το Ηνωμένο Βασίλειο για τις ΗΠΑ, ένα ερώτημα θα είναι εάν οι ΗΠΑ θα περάσουν από όλα τα πολιτικά εμπόδια: έγκριση από το Κογκρέσο, από τα συνδικάτα κ.α. πραγματικά, μιλήστε με τους ανθρώπους στην Ουάσιγκτον και θα δείτε ότι υπάρχει κάποιος σκεπτικισμός για αυτό. (Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν υπογράψει συμφωνίες με 23 Πολιτείες, κάποιες πολύ μικρές, επομένως ίσως πρόκειται περισσότερο για ζήτημα των όρων που θα τεθούν?).
Λιγότερος προστατευτισμός. Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι πιο συμβατές οικονομίες από ό,τι είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο διαπραγματεύεται για δικό του λογαριασμό και δεν θα παρεμποδίζεται για θέματα προστατευτισμού που προκύπτουν κυρίως από τη Γαλλία και μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, που θα μπορούσαν να καθυστερήσουν την συμφωνία με τις ΗΠΑ ή να απαιτήσουν παραχωρήσεις, όπως ο προστατευτισμός της γεωργίας, των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων ή γεωγραφικών δεικτών. Ωστόσο, ακόμη κι έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι απίθανο να επιθυμεί να δει τις ΗΠΑ να επιτρέπει να επιδοτεί τις γεωργικές της εξαγωγές, οπότε θα απαιτηθούν αυστηροί κανόνες.
Η πρόσβαση για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα μπορούσε να είναι μια δύσκολη διαπραγμάτευση. Η διαπραγμάτευση του Ηνωμένου Βασιλείου με τις ΗΠΑ για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες θα είχε να αντιμετωπίσει ένα πολύ ισχυρό αμερικανικό λόμπι που θα προσπαθούσε να προστατέψει τις τράπεζές του από το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της Νέας Υόρκης, το Λονδίνο. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο όταν θα διαπραγματεύεται από μόνο του θα έχει αναμφισβήτητα μια καλύτερη ευκαιρία να έρθει σε συμφωνία σχετικά με την «αμοιβαιότητα» με τα αμερικανικά funds, μια πιο γενναιόδωρη ρύθμιση από αυτή που ισχύει με βάση τους κανονισμούς, όπως η οδηγία AIFM ή UCITS. Επιπλέον το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα φέρει το φορτίο του να συμπεριληφθούν στη συμφωνία και οι risky τράπεζες της ευρωζώνης. Στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις με τη Σιγκαπούρη, οι ΗΠΑ κέρδισαν καλύτερη συμφωνία από ό,τι η ΕΕ αναφορικά με τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, εν μέρει διότι ενώ η Σιγκαπούρη ήταν ικανοποιημένη με τις βρετανικές τράπεζες, ήταν επιφυλακτική να δώσει πρόσβαση σε όλες τις τράπεζες της ευρωζώνης (μια μεγάλη ανείπωτη ιστορία σε όλα αυτά).
Εάν η ιδέα είναι ότι ένα «ανεξάρτητο» Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί αυτομάτως να ενταχθεί σε κάποια γιγαντιαία διατλαντική ζώνη ελεύθερου εμπορίου, αντί της σημερινής θέσης της στην ΕΕ, θα υπάρξουν πολλά εμπόδια και μια καλή συμφωνία δεν είναι σε καμία περίπτωση εγγυημένη. Σε αυτό προστίθεται ότι υπάρχει ένα μικρό ζήτημα διαπραγματεύσεις μιας αντίστοιχης συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου με την ΕΕ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου