Αισιοδοξία δημιουργούν οι εισροές κεφαλαίων, ιδιαιτέρως από το φθινόπωρο του 2012 και μετά
Αισιόδοξες είναι οι ενδείξεις για μια βαθμιαία αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στα τραπεζικά συστήματα του ευρωπαϊκού Νότου. Οι εισροές κεφαλαίων μπορεί να παραμένουν αδύναμες, όμως, από την άλλη πλευρά, αντανακλούν μια σταδιακή βελτίωση, ιδιαίτερα από το φθινόπωρο του 2012. Η εξέλιξη αυτή αποδίδεται, ως επί το πλείστον, στον Μάριο Ντράγκι. Τον Σεπτέμβριο του 2012, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) δεσμεύθηκε ότι θα εξαντλήσει κάθε μέσο για να διασώσει το ευρώ, επαναφέροντας το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων (ΟΜΤ), αυτή τη φορά, χωρίς κανένα όριο, σε αντίθεση με τις ελεγχόμενες παρεμβάσεις του παρελθόντος.
Ο Πάτρικ Χόνοχαν, κεντρικός τραπεζίτης της Ιρλανδίας, επιβεβαίωσε αυτήν την εβδομάδα την αποφασιστικότητα της ΕΚΤ να προασπίσει το ευρώ. «Το ΟΜΤ παρέχει τα απαραίτητα εργαλεία για να υλοποιήσουμε αυτή τη δέσμευση», είπε ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιρλανδίας. Οι διαβεβαιώσεις των υψηλών αξιωματούχων φαίνεται να ήταν αρκετές για να καθησυχάσουν τους καταθέτες, μειώνοντας δραματικά τον κίνδυνο μαζικής φυγής κεφαλαίων. Και μάλιστα χωρίς να έχει ενεργοποιηθεί το ΟΜΤ στην πράξη.
O Τζούλιαν Κάλοου, επικεφαλής για την ευρωπαϊκή οικονομία στη βρετανική τράπεζα Barclays, υποστηρίζει ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται σε μια διαδικασία ανασύνταξης των δυνάμεών της, γεγονός που αντανακλάται από μια σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Απευθυνόμενος στην οικονομική εφημερίδα Financial Times, ο κ. Κάλοου υπογραμμίζει ότι υπήρξαν εισροές κεφαλαίων στις ιταλικές και ισπανικές τράπεζες από επιχειρήσεις και νοικοκυριά μετά την αναγγελία του προγράμματος ΟΜΤ της ΕΚΤ. Πέρυσι τον Ιούλιο, οι τάσεις ήταν απόλυτα αρνητικές.
Προ εξαμήνου, οι εκροές κεφαλαίων από την Ισπανία είχαν διαμορφωθεί στα 17 δισ. ευρώ και από την Ιταλία στα 8 δισ. ευρώ. Τον Νοέμβριο, οι εισροές από νοικοκυριά και επιχειρήσεις ενισχύθηκαν στην Ισπανία κατά 15 δισ. ευρώ και στην Ιταλία κατά 9 δισ. ευρώ. Ανάλογες είναι οι τάσεις που παρατηρούνται στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, τονίζει ο κ. Κάλοου.
Η άμβλυνση των ανισορροπιών στο σύστημα πληρωμών Τarget 2 είναι ένα ακόμη θετικό σημάδι που υποδεικνύει βελτίωση της αξιοπιστίας του τραπεζικού συστήματος στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Υπό συνθήκες ομαλής λειτουργίας της οικονομίας, το Target 2 είναι «υγιές». Δηλαδή δεν υπάρχουν απαιτήσεις μεταξύ των μετόχων της ΕΚΤ, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τις κεντρικές τράπεζες των 17 κρατών-μελών, σε αυτό το σύστημα πληρωμών. Από την αρχή της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, ωστόσο, οι κεντρικές τράπεζες των υπερχρεωμένων κρατών-μελών δανείζονται από το Target 2 λόγω της εξάντλησης των κεφαλαίων από τη μαζική φυγή κεφαλαίων από καταθέτες και επενδυτές.
Ωστόσο, σε δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel με τίτλο «Επιστροφή της Εμπιστοσύνης στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες», αναφέρεται μια άμβλυνση αυτών των ανισορροπιών μεταξύ απαιτήσεων και υποχρεώσεων των κεντρικών τραπεζών των «17».
Οι απαιτήσεις της γερμανικής Βundesbank, που είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της ΕΚΤ, στο Target 2 έφθαναν στα τέλη Δεκεμβρίου τα 656 δισ. ευρώ από τα 751 δισ. τον περασμένο Αύγουστο. Οι συνολικές υποχρεώσεις της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας συρρικνώθηκαν από τα 989 δισ. ευρώ, τέλη Αυγούστου, στα 902 δισ. ευρώ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου.
Ασφαλώς, οι τράπεζες στην περιφέρεια της Ευρωζώνης παραμένουν εξαρτημένες από τα κεφάλαια της ΕΚΤ, καθώς ο διατραπεζικός δανεισμός δεν έχει επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα. Ας μη λησμονούνται τα τριετή δάνεια ενός τρισ. ευρώ που χορήγησε η ΕΚΤ μόλις ένα χρόνο πριν. Εξάλλου, η πλήρης αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα θα επανέλθει με την «ανάρρωση» των οικονομιών από την ανεργία και την ασθενική ανάπτυξη.
Ενστάσεις για τη χαλάρωση στη Βασιλεία ΙΙΙ
Επιφυλάξεις τηρούν ορισμένοι αναλυτές ως προς τη χαλάρωση των κριτηρίων ρευστότητας, αλλά και την πίστωση χρόνου που παραχωρήθηκε στις εμπορικές τράπεζες για την εφαρμογή τους, όπως αποφασίστηκε από την επιτροπή της Βασιλείας. Ο Φέλιξ Σάλμον, αναλυτής του πρακτορείου Reuters, τονίζει ότι τα κριτήρια ρευστότητας προστατεύουν τις τράπεζες από μια μαζική φυγή κεφαλαίων και ενισχύουν την αξιοπιστία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Είναι δε η πρώτη φορά που υιοθετούνται κριτήρια ρευστότητας με τον δείκτη LCR, μια προϋπόθεση που θεωρήθηκε απαραίτητη μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Οι επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών και ρυθμιστικών αρχών (GHOS) που εποπτεύουν την επιτροπή της Βασιλείας αποφάσισαν να τηρήσουν μια πιο χαλαρή στάση ως προς τα κριτήρια ρευστότητας ώστε να μην αναχαιτισθεί η εύθραυστη ανάκαμψη στην παγκόσμια οικονομία. Οι τράπεζες υποχρεώνονται πλέον να καλύψουν μόνον το 60% του δείκτη ρευστότητας (Liquidity Coverage Ratio, LCR) μέχρι το 2015. Τα εναπομείναντα κεφάλαια θα πρέπει να συγκεντρωθούν σταδιακά μέχρι το 2019, δίνοντας, επί της ουσίας, πίστωση χρόνου τετραετίας από το αρχικό χρονοδιάγραμμα της Βασιλείας ΙΙΙ. Συν τοις άλλοις, το GHOS παραχώρησε μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής στις τράπεζες να επιλέξουν από μια μεγαλύτερη λίστα τίτλων που θα συμπεριλάβουν στον δείκτη LCR.
Της Ζωρζετ Ζολωτα
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου