Κάποιος που τον ξέρει από τη δράση του στην Ευρώπη, μου έχει πει: «Ο Γιώργος Χατζημαρκάκης είναι πιο Έλληνας από Έλληνα». Η είδηση της απόφασής του να μην είναι ξανά υποψήφιος στη Γερμανία για λόγους ηθικούς με έκανε να τον ψάξω, για ακόμα μια φορά, που απλώς ήρθε να ενδυναμώσει όλα εκείνα στα οποία κατέληξα μετά την πρώτη μας «συνάντηση».
Δηλώσατε ότι, για λόγους ηθικούς, δεν θα είστε ξανά υποψήφιος στη Γερμανία. Ποιοι είναι αυτοί οι ηθικοί λόγοι; Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση;
Υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες στιγμές στη ζωή που πρέπει να πάρεις κομβικές αποφάσεις και τότε το λόγο έχει η ψυχή και η συνείδηση. Η πολιτική δεν έχει νόημα αν υπηρετείς άλλο από αυτό που πιστεύεις. Προσωπικά θεωρώ πως δεν θα μπορώ να υπηρετήσω μια πολιτική πρακτική που δεν με εκφράζει.
Σήμερα, η γερμανική πολιτική που κυριαρχεί βλέπει τον εαυτό της ως εκπαιδευτή και διαμορφωτή της Ευρώπης που υποδεικνύει το δρόμο της “αρετής” απέναντι στους “παραστρατημένους”. Το χειρότερο όμως είναι πως δεν αναρωτιούνται οι Γερμανοί πολιτικοί αν οι άλλοι Ευρωπαίοι τους θέλουν σε αυτό τον ρόλο. Δεν πιστεύω σε αυτή την πολιτική και δεν μπορώ να την υπηρετήσω ως μια γραφική μειοψηφία.
Ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός τον οποίο υποστήριξα με το βιβλίο μου το 2000 είναι κάτι διαφορετικό. Υπηρέτησα τις αρχές ενός κόμματος που πίστευε στις ευκαιρίες ζωής για όλους και αποδεχόταν στους κόλπους του τον γιο του Έλληνα μετανάστη. Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ευρωπαϊκής ιδέας ήταν η αντίληψη “Ενωμένοι στην Πολυμορφία”. Αυτή η ηθική βάση, δυστυχώς, έχει εκλείψει στην πολιτική αντίληψη της Γερμανίας, ενώ και οι ευρωπαϊκές αξίες δοκιμάζονται σκληρά.
Υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες στιγμές στη ζωή που πρέπει να πάρεις κομβικές αποφάσεις και τότε το λόγο έχει η ψυχή και η συνείδηση. Η πολιτική δεν έχει νόημα αν υπηρετείς άλλο από αυτό που πιστεύεις. Προσωπικά θεωρώ πως δεν θα μπορώ να υπηρετήσω μια πολιτική πρακτική που δεν με εκφράζει.
Σήμερα, η γερμανική πολιτική που κυριαρχεί βλέπει τον εαυτό της ως εκπαιδευτή και διαμορφωτή της Ευρώπης που υποδεικνύει το δρόμο της “αρετής” απέναντι στους “παραστρατημένους”. Το χειρότερο όμως είναι πως δεν αναρωτιούνται οι Γερμανοί πολιτικοί αν οι άλλοι Ευρωπαίοι τους θέλουν σε αυτό τον ρόλο. Δεν πιστεύω σε αυτή την πολιτική και δεν μπορώ να την υπηρετήσω ως μια γραφική μειοψηφία.
Ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός τον οποίο υποστήριξα με το βιβλίο μου το 2000 είναι κάτι διαφορετικό. Υπηρέτησα τις αρχές ενός κόμματος που πίστευε στις ευκαιρίες ζωής για όλους και αποδεχόταν στους κόλπους του τον γιο του Έλληνα μετανάστη. Ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ευρωπαϊκής ιδέας ήταν η αντίληψη “Ενωμένοι στην Πολυμορφία”. Αυτή η ηθική βάση, δυστυχώς, έχει εκλείψει στην πολιτική αντίληψη της Γερμανίας, ενώ και οι ευρωπαϊκές αξίες δοκιμάζονται σκληρά.
Σε δήλωσή σας αναφέρετε ότι η Γερμανία δεν έχει καταλάβει τον ρόλο της και παρουσιάζει πρόβλημα στο να πάρει μία ηγεμονική θέση. Τι ακριβώς εννοείτε; Ποιο είναι το λάθος της Γερμανίας;
Η Γερμανία είναι ευρωπαϊκή υπερδύναμη, αλλά δεν ξέρει να διαχειριστεί σωστά την ισχύ της σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Η Ευρώπη έχει τεράστιες προκλήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα. Έχει προχωρήσει σε κατακτήσεις για το περιβάλλον, τους θεσμούς, την καινοτομία και τα κοινωνικά θέματα. Η προίκα της Ευρώπης είναι μεγάλη και οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ανάγκη μια Ευρώπη που θα δώσει το στίγμα της στη διαμόρφωση του παγκόσμιου χωριού. Αντί να ηγηθεί λοιπόν η Γερμανία μιας Ευρώπης που θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στην παγκόσμια ιστορία, που θα αποτελεί πρότυπο ζωής για τους άλλους λαούς, επιλέγει μια εσωστρέφεια, με επίκεντρο τη λιτότητα, που υποδηλώνει ανασφάλεια παραμένοντας εθνοκεντρική στη λογική της οικονομίας του μάρκου. Ο παραλογισμός μιας πειθαρχίας που μας κάνει θεωρητικά όλους ίδιους, αλλά πρακτικά οι μισοί υποφέρουν, δεν οδηγεί πουθενά. Η ιδέα μιας Ευρώπης φτωχών και πλουσίων είναι καταστροφική.
Η Γερμανία είναι ευρωπαϊκή υπερδύναμη, αλλά δεν ξέρει να διαχειριστεί σωστά την ισχύ της σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Η Ευρώπη έχει τεράστιες προκλήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα. Έχει προχωρήσει σε κατακτήσεις για το περιβάλλον, τους θεσμούς, την καινοτομία και τα κοινωνικά θέματα. Η προίκα της Ευρώπης είναι μεγάλη και οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ανάγκη μια Ευρώπη που θα δώσει το στίγμα της στη διαμόρφωση του παγκόσμιου χωριού. Αντί να ηγηθεί λοιπόν η Γερμανία μιας Ευρώπης που θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στην παγκόσμια ιστορία, που θα αποτελεί πρότυπο ζωής για τους άλλους λαούς, επιλέγει μια εσωστρέφεια, με επίκεντρο τη λιτότητα, που υποδηλώνει ανασφάλεια παραμένοντας εθνοκεντρική στη λογική της οικονομίας του μάρκου. Ο παραλογισμός μιας πειθαρχίας που μας κάνει θεωρητικά όλους ίδιους, αλλά πρακτικά οι μισοί υποφέρουν, δεν οδηγεί πουθενά. Η ιδέα μιας Ευρώπης φτωχών και πλουσίων είναι καταστροφική.
Λέτε ότι ο Γερμανός θέλει τεμπέλη τον Έλληνα και γκάνγκστερ τον Κύπριο. Είναι όλο αυτό μια εκστρατεία κατά της Ελλάδας και τώρα και κατά της Κύπρου; Πιστεύετε, δηλαδή, ότι δεν έχει καμία ευθύνη για αυτούς τους χαρακτηρισμούς ο Έλληνας και ο Κύπριος, αντίστοιχα;
Τα στερεότυπα που κυριάρχησαν, δημιούργησαν αποδιοπομπαίους τράγους για την κρίση του ευρώ. Καλλιεργήθηκαν στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας για να πειστεί η κοινή γνώμη πως η “ηθική” πρέπει να επικρατήσει έναντι της “ανηθικότητας”. Είναι καταστροφικό για την Ευρώπη να δημιουργείται η εντύπωση πως υπάρχουν οι διεφθαρμένοι που εξαγοράζονται και οι ηθικοί που θα τους επαναφέρουν στο σωστό δρόμο. Όσοι “λάδωσαν” για να κάνουν δουλειές είναι λιγότερο διεφθαρμένοι από εκείνους που “λαδώθηκαν”; Αυτό δεν σημαίνει πως στηρίζω τη διαφθορά ή την αναξιοκρατία ή κάθε άλλο στοιχείο που αποκαλύπτει την παθογένεια του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Αλλά είναι υποκριτικό όταν έχεις ευθύνη για ό,τι έχει συμβεί σε αυτό τον τόπο να γίνεσαι τιμητής και να τεντώνεις το δάκτυλο. Πιστεύω στο κράτος δικαίου κι αυτό αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της Ελλάδας σήμερα.
Τα στερεότυπα που κυριάρχησαν, δημιούργησαν αποδιοπομπαίους τράγους για την κρίση του ευρώ. Καλλιεργήθηκαν στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας για να πειστεί η κοινή γνώμη πως η “ηθική” πρέπει να επικρατήσει έναντι της “ανηθικότητας”. Είναι καταστροφικό για την Ευρώπη να δημιουργείται η εντύπωση πως υπάρχουν οι διεφθαρμένοι που εξαγοράζονται και οι ηθικοί που θα τους επαναφέρουν στο σωστό δρόμο. Όσοι “λάδωσαν” για να κάνουν δουλειές είναι λιγότερο διεφθαρμένοι από εκείνους που “λαδώθηκαν”; Αυτό δεν σημαίνει πως στηρίζω τη διαφθορά ή την αναξιοκρατία ή κάθε άλλο στοιχείο που αποκαλύπτει την παθογένεια του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Αλλά είναι υποκριτικό όταν έχεις ευθύνη για ό,τι έχει συμβεί σε αυτό τον τόπο να γίνεσαι τιμητής και να τεντώνεις το δάκτυλο. Πιστεύω στο κράτος δικαίου κι αυτό αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της Ελλάδας σήμερα.
Αυτήν τη χρονική στιγμή θα θέλατε να είστε πολιτικός στην Ελλάδα; Αν ναι, σε ποια κατεύθυνση θα ήσασταν;
Στην πολιτική νιώθεις καλά όταν είσαι χρήσιμος. Νομίζω πως στην Ευρώπη είμαι πιο χρήσιμος. Δεν παύει να είναι το πολιτικό πεδίο που γνωρίζω καλά και μπορώ να στηρίξω την Ελλάδα. Άλλωστε, γνωρίζουν σε όλα τα κόμματα πως όπου μπορώ να τους βοηθήσω στην ανάπτυξη συνεργασιών και την προώθηση της χώρας, θα το κάνω. Στο μέλλον θα μπορούσα να συμμετέχω ενεργά. Πιστεύω πως είμαστε σε μια περίοδο ραγδαίων μετασχηματισμών, όσο κι αν φαίνεται στατική η κατάσταση σήμερα. Οι δογματισμοί του παρελθόντος αφενός δεν συγκινούν την κοινωνία, αφετέρου δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα σύγχρονα αδιέξοδα. Εξαιρώ από την οπτική μου κάθε ακραία πολιτική έκφραση. Θα στήριζα με μεγάλη θέρμη τη σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων που βλέπουν θετικά και αποφασιστικά την προοπτική ενός νέου Συντάγματος που, κατά την προσωπική μου αντίληψη, θα πρέπει να μετατρέψει σε στόχο του κράτους πέντε ελληνικές αρετές: “αυτάρκεια”, ”ευδαιμονία”, “ελευθερία” , ”δημοκρατία”, “σύμπνοια”. Η αναφορά είναι γενική αλλά στο βιβλίο μου με τίτλο “Παράγων Ελλάς” αναλύω επιμέρους τη θέση αυτή.
Ο Αλέκος Αλαβάνος δημιούργησε ένα κόμμα με την ονομασία "Σχέδιο Β", που προτείνει την επιστροφή της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα. Θα ήθελα το σχόλιό σας...
Δεν γνωρίζω την πρόταση στις λεπτομέρειές της. Θα διάβαζα με ενδιαφέρον την επιχειρηματολογία του γιατί ξέρω ότι ο κ. Αλαβάνος είναι πολύ έμπειρος πολιτικός κι έχει άποψη. Πρακτικά, η έξοδος από την Ευρωζώνη δεν είναι εφικτή. Μια τέτοια προοπτική προϋποθέτει κοσμογονικές αλλαγές στην Ευρώπη που κρύβουν πολλούς κινδύνους. Άλλο να θέτεις την προοπτική του εθνικού νομίσματος ως υπόθεση εργασίας κι άλλο να τη διεκδικείς. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι πολλά. Θέλει επιχειρήματα, συμμαχίες και κινήσεις σκακιστή με την ικανότητα του Κασπάροφ. Ένα τσουνάμι δεν αντιμετωπίζεται εύκολα. Αυτό που μοιάζει ορατό σενάριο είναι το μαλακό και το σκληρό ευρώ.
Στην πολιτική νιώθεις καλά όταν είσαι χρήσιμος. Νομίζω πως στην Ευρώπη είμαι πιο χρήσιμος. Δεν παύει να είναι το πολιτικό πεδίο που γνωρίζω καλά και μπορώ να στηρίξω την Ελλάδα. Άλλωστε, γνωρίζουν σε όλα τα κόμματα πως όπου μπορώ να τους βοηθήσω στην ανάπτυξη συνεργασιών και την προώθηση της χώρας, θα το κάνω. Στο μέλλον θα μπορούσα να συμμετέχω ενεργά. Πιστεύω πως είμαστε σε μια περίοδο ραγδαίων μετασχηματισμών, όσο κι αν φαίνεται στατική η κατάσταση σήμερα. Οι δογματισμοί του παρελθόντος αφενός δεν συγκινούν την κοινωνία, αφετέρου δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα σύγχρονα αδιέξοδα. Εξαιρώ από την οπτική μου κάθε ακραία πολιτική έκφραση. Θα στήριζα με μεγάλη θέρμη τη σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων που βλέπουν θετικά και αποφασιστικά την προοπτική ενός νέου Συντάγματος που, κατά την προσωπική μου αντίληψη, θα πρέπει να μετατρέψει σε στόχο του κράτους πέντε ελληνικές αρετές: “αυτάρκεια”, ”ευδαιμονία”, “ελευθερία” , ”δημοκρατία”, “σύμπνοια”. Η αναφορά είναι γενική αλλά στο βιβλίο μου με τίτλο “Παράγων Ελλάς” αναλύω επιμέρους τη θέση αυτή.
Ο Αλέκος Αλαβάνος δημιούργησε ένα κόμμα με την ονομασία "Σχέδιο Β", που προτείνει την επιστροφή της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα. Θα ήθελα το σχόλιό σας...
Δεν γνωρίζω την πρόταση στις λεπτομέρειές της. Θα διάβαζα με ενδιαφέρον την επιχειρηματολογία του γιατί ξέρω ότι ο κ. Αλαβάνος είναι πολύ έμπειρος πολιτικός κι έχει άποψη. Πρακτικά, η έξοδος από την Ευρωζώνη δεν είναι εφικτή. Μια τέτοια προοπτική προϋποθέτει κοσμογονικές αλλαγές στην Ευρώπη που κρύβουν πολλούς κινδύνους. Άλλο να θέτεις την προοπτική του εθνικού νομίσματος ως υπόθεση εργασίας κι άλλο να τη διεκδικείς. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν είναι πολλά. Θέλει επιχειρήματα, συμμαχίες και κινήσεις σκακιστή με την ικανότητα του Κασπάροφ. Ένα τσουνάμι δεν αντιμετωπίζεται εύκολα. Αυτό που μοιάζει ορατό σενάριο είναι το μαλακό και το σκληρό ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου