Οι στρατιωτικές δυνάμεις του συριακού καθεστώτος έχουν χρησιμοποιήσει το όπλο της μερικής πολιορκίας για να ξεριζώσουν τις δυνάμεις των αντικαθεστικών από κατοικημένες περιοχές κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ομως η πρόσφατη ενίσχυση του καθεστώτος πολιορκίας γύρω από περιοχές κοντά στη Δαμασκό προκαλούν τον λιμό και τον θάνατο, σύμφωνα με πληροφορίες κατοίκων και ιατρικού προσωπικού.
Η πολιορκία περιοχών χρησιμοποιείται ως πολεμικό όπλο στον εμφύλιο της Συρίας από τις καθεστωτικές δυνάμεις, σε μεγάλη κλίμακα, και από τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις, σε μικρότερη.
Τρόφιμα και φάρμακα, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τις αντιμαχόμενες πλευρές, σπανίως επιτρέπεται να εισέλθουν σε πολιορκημένες περιοχές και η κίνηση των κατοίκων από και προς αυτές τις περιοχές περιορίζεται.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Σύροι είναι εγκλωβισμένοι σε πολιορκημένες περιοχές, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη. Η Υπηρεσία Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ ανακοίνωσε σε έκθεσή της τον περασμένο μήνα ότι το ήμισυ αυτών βρίσκεται στην αγροτική περιφέρεια της Δαμασκού και περί τους 310.000 στην επαρχία Χομς της κεντρικής Συρίας.
Η συριακή κυβέρνηση δεν σχολιάζει τις κατηγορίες σύμφωνα με τις οποίες χρησιμοποιεί την πείνα ως πολεμικό όπλο. Ισχυρίζεται ότι οι κάτοικοι είναι «όμηροι των τρομοκρατών». Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν ότι δεν τούς επιτρέπεται η πρόσβαση.
Περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των αντικαθεστωτικών δυνάμεων, νότια και δυτικά της Δαμασκού βρίσκονται υπό μερική ή πλήρη πολιορκία και ο συριακός στρατός έχει αρχίζει να αποκλείει τις κοινότητες Κουντσάγια και Χάμεχ, λίγα χιλιόμετρα βόρεια του κέντρου της Δαμασκού.
Ο συριακός στρατός έχει επιβάλει περιορισμούς στην κυκλοφορία των προσώπων και η διέλευση από τα σημεία ελέγχου επιτρέπεται ορισμένες φορές σε δημοσίους υπαλλήλους και μαθητές, αλλά όχι και στους γονείς τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιτρέπεται η διέλευση σε πεζούς, όχι όμως και στα περισσότερα οχήματα. Οι στρατιώτες ερευνούν ανθρώπους και αυτοκίνητα για να εμποδίσουν την «παράνομη διακίνηση» ψωμιού και βρεφικού γάλακτος προς τις πολιορκημένες περιοχές.
Σύμφωνα με μαρτυρίες δημοσιογράφων, οι κάτοικοι των πολιορκημένων ανατολικών περιοχών της περιφέρειας της Δαμασκού επιβιώνουν με τα λιγοστά οπωροκηπευτικά που καλλιεργούν, όσοι έχουν χρήματα προμηθεύονται αλεύρι, άλλα είδη διατροφής και φάρμακα από το λαθρεμπόριο. Πουθενά δεν υπάρχει ψωμί. Οι γιατροί αναφέρουν την αύξηση των κρουσμάτων ασθενειών που οφείλονται στην κατανάλωση μολυσμένου νερού, αφού οι βομβαρδισμοί κατέστρεψαν τις υποδομές της υδροδότησης και το νερό των πολιορκημένων περιοχών μολύνεται από το αποχετευτικό δίκτυο.
Γιατροί αναφέρουν συμπτώματα υποσιτισμού, όπως αφυδάτωση, σοβαρή απώλεια βάρους και τυμπανισμό.
Η κατάσταση είναι ακραία στη Μουανταμίγια, στη νοτιοδυτική περιφέρεια της Δαμασκού, θέατρο μαζί με την ανατολική Γούτα, της επίθεσης με χημικά όπλα της 21ης Αυγούστου. Αν και η ανατολική Γούτα είναι σε κάποιον βαθμό προσβάσιμη, η Μουανταμίγια είναι τελείως αποκλεισμένη.
Σύμφωνα με την αντιπολίτευση, 12.000 άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στην πόλη αντιμέτωποι με την πείνα και τον θάνατο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, τις περασμένες εβδομάδες, οι συριακές δυνάμεις βομβάρδισαν τους δύο αγωγούς υδροδότησης που είχαν απομείνει, προκαλώντας τη μόλυνση του νερού. Μέχρι πρόσφατα, λαθρέμποροι πετούσαν σακούλες με τρόφιμα από διερχόμενα από την παρακείμενη εθνική οδό οχήματα για τους κατοίκους της Μουανταμίγια. Ομως πλέον η οδική αυτή αρτηρία έχει μετατραπεί σε γραμμή του μετώπου. «Τώρα μόνο βόμβες και σφαίρες μπαίνουν στη Μουανταμίγια και μόνο οι ψυχές των πεθαμένων μπορούν να φύγουν», δήλωσε ο κάτοικος και ακτιβιστής της πόλης Κουσάι Ζακάρια.
Η πείνα έχει γίνει ενδημική στη Μουανταμίγια, όπου οι κάτοικοι τρώνε φύλλα και γρασίδι. Γιατροί που έχουν απομείνει στην πόλη έστειλαν βίντεο στο πρακτορείο Ρόιτερς που δείχνουν έξι περιπτώσεις θανάτου από ασιτία. Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν παιδιά.
Ο ακτιβιστής Κουσάι Ζακάρια δήλωσε ότι γνωρίζει 11 γυναίκες και παιδιά που πέθαναν από την πείνα τον τελευταίο μήνα στην πόλη.
Η πολιορκία δεν απαγορεύεται από το Διεθνές Δίκαιο. Ωστόσο, η σκόπιμη επιβολή λιμού κατά τη διάρκεια σύρραξης θεωρείται έγκλημα πολέμου και το δίκαιο του πολέμου απαιτεί από τις εμπόλεμες πλευρές να επιτρέπουν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην ανθρωπιστική βοήθεια.
Η Συρία δεν συμμετέχει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, που έχει την αρμοδιότητα της δίωξης των εγκλημάτων πολέμου, όμως το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει την αρμοδιότητα να φέρει ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου περιπτώσεις εγκλημάτων πολέμου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου