Ένα report που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Αμνηστία την προηγούμενη εβδομάδα, καταδικάζει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τον θλιβερά χαμηλό αριθμό Σύρων προσφύγων στους οποίους προσέφεραν μετεγκατάσταση. Σύμφωνα με την Αμνηστία, τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν προσφέρει θέση σε μόλις 12.000 πρόσφυγες από την πληγείσα από τον πόλεμο χώρα –αριθμός που αντιστοιχεί στο μόλις 0,5% του συνόλου των 2,3 εκατ. ανθρώπων που έφυγαν από τη Συρία, από τη στιγμή που μια ειρηνική εξέγερση τρία χρόνια πριν, μεταμορφώθηκε σε μια καταστροφική σύγκρουση. Το νέο report αποκαλύπτει ότι μόλις 10 κράτη-μέλη της ΕΕ μέχρι σήμερα, έχουν προσφέρει επανεγκατάσταση ή αποδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους σε Σύριους πρόσφυγες. Από αυτά τα κράτη-μέλη, η Γερμανία είναι ο κορυφαίος προορισμός τους, έχοντας υποσχεθεί να αναλάβει 10.000 Σύριους. Σε αντίθεση, τα υπόλοιπα 27 κράτη-μέλη έχουν προωθήσει μόνο 2.340 άτομα, με τη Γαλλία να προσφέρει θέσεις για 300 άτομα, η Ισπανία 30 άτομα και το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιταλία μαζί με άλλες 16 χώρες δεν έχουν ακόμη προσφέρει ούτε μία θέση για βοήθεια. Ο ΟΗΕ έχει ζητήσει από τις δυτικές χώρες να κάνουν περισσότερα, καλώντας τις να αναλάβουν μέχρι και 30.000 Σύριους μέχρι το τέλος του 2014.
Με δεδομένη τη δύσκολη κατάσταση στη Συρία, η οποία έχει δημιουργήσει μία από τις χειρότερες προσφυγικές κρίσεις των τελευταίων δεκαετιών, η απροθυμία των κρατών-μελών της ΕΕ να προσφέρουν μεγαλύτερη βοήθεια με τη μορφή επανεγκατάστασης ή αποδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, είναι ντροπή. Η επανεγκετάσταση είναι ένα πρακτικό μέτρο που τα κράτη της ΕΕ θα μπορούσαν να λάβουν τόσο για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες όσο και να ανακουφίσουν τις τεράστιες πιέσεις που δημιουργούνται τώρα από τους γείτονες της Συρίας, οι οποίοι έχουν ανοίξει τις πόρτες τους σε περισσότερους από 2 εκατ. Σύριους για να εγκαταλείψουν το χώρο της σύγκρουσης, παρά το ότι αντιμετωπίζουν σημαντικές οικονμομικές και πολιτικές προκλήσεις από μόνες τους.
Ενώ η επανεγκατάσταση είναι σημαντική, δεν είναι σε καμία περίπτωση ο αποκλειστικός μηχανισμός με τον οποίο η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την καταστροφική ανθρωπιστική κρίση. Η ΕΕ χρειάζεται επίσης να αυξήσει επειγόντως την ανθρωπιστική βοήθεια για να υποστηρίξει τους περιφερειακούς γείτονες της Συρίας (καθώς και σε εκείνους που εκτοπίστηκαν εντός των συνόρων της Συρίας), οι οποίοι έχουν περιοριστεί άσχημα από τον συνεχώς αυξημένο αριθμό των Συρίων που καταφθάνουν στα σύνορά τους. Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη έχουν καλύτερο ιστορικό αναφορικά με αυτό το θέμα, έχοντας ήδη προσφέρει άνω των 2 δισ. ευρώ σε ανθρωπιστική βοήθεια, καθιστώντας την ως τον μεγαλύτερο μεμονωμένο χορηγό, αν και οι προσπάθειες ανακούφισης του ΟΗΕ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν χρόνια υποχρηματοδότηση (ο ΟΗΕ έχει μόλις αυξήσει το ρεκόρ του στα 4,8 δισ. ευρώ). Υπάρχουν ωστόσο μεγάλες διαφορές μεταξύ των ποσών που έχουν δεσμευθεί από τα αντίστοιχα κράτη, αφήνοντας περιθώριο για μια σημαντική αύξηση του συνόλου και για μια πιο ομοιόμορφη κατανομή της ευθύνης. Επιπλέον, αυτό το φαινομενικά αξιοθαύμαστο ποσό από την ΕΕ, ωχριά κάπως από το γεγονός ότι η Τουρκία, ένα μεμονωμένο κράτος, έχει δαπανήσει περί τα 1,4 δισ. ευρώ στη φιλοξενία εκατοντάδων χιλιάδων Σύριων που έχουν βρει τώρα καταφύγιο εντός των συνόρων της.
Την ίδια στιγμή η ΕΕ πρέπει να κάνει περισσότερα για να βοηθήσει τους απελπισμένους Σύριους οι οποίοι ωθούνται, ελλείψει επαρκών θέσεων επανεγκατάστασης, να επιχειρήσουν να κάνουν το ταξίδι στην Ευρώπη μόνοι τους, με την ελπίδα να αιτηθούν ασύλου μόλις φθάσουν εκεί. Αυτά τα ταξίδια συχνά περιλαμβάνουν σοβαρούς κινδύνους και πολλοί ήδη έχουν πεθάνει στα όρια της ΕΕ. Εκτός από τα ρίσκα του ταξιδιού, η Αμνηστία έχει επίσης καταγράψει την αξιοθρήνητη μεταχείριση των προσφύγων που έχουν καταφέρει να φτάσουν στις δύο κύριες πύλες της ΕΕ, τη Βουλγαρία και την Ελλάδα. Η Ελλάδα χρησιμοποιεί "απειλητικούς μηχανισμούς" εναντίον όσων καταφθάνουν από τη θάλασσα και η Βουλγαρία, η οποία έχει ήδη δεχθεί περίπου 5.000 Σύριους, έχει προχωρήσει στην κράτηση όσων φθάνουν τώρα, για εβδομάδες, και σε άθλιες σνθήκες. Συνολικά 55.000 πρόσφυγες από τη Συρία έχουν κατορθώσει να ζητήσουν άσυλο από την ΕΕ μέχρι τώρα, κυρίως εκείνους που έχουν ζητήσει βοήθεια στη Σουηδία ή στη Γερμανία (οι Σουηδοί είναι ηγέτες σε αυτό, προσφέροντας μόνιμη κατοικία σε κάθε Σύριο που φθάνει εκεί). Είναι απαραίτητο ωστόσο η ΕΕ να παράσχει νομικό και ασφαλές πέρασμα για τους Σύριους που αιτούνται ασύλου αντί να τους μεταχειρίζεται ως κίνδυνο για την ασφάλεια. Η δια-ευρωπαίκή στήριξη για αυτό θα είναι σημαντική και τα 5,6 εκατ. ευρώ που προσφέρθηκαν στη Βουλγαρία το Νοέμβριο, είναι μια καλή αρχή.
Της Helen Gale
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://ecfr.eu/blog/entry/the_syrian_refugee_crisis_a_disjointed_eu_response
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου