Σκηνές εξαθλίωσης στην πάλαι ποτέ εύπορη Βενεζουέλα

• 

Στη Βενεζουέλα το νερό είναι ελάχιστο και πανάκριβο. Oι κάτοικοι περιμένουν να γεμίσουν τις φιάλες τους από μια πηγή που ίσα ίσα τρέχει στην πλαγιά ενός βουνού.

Στο Καράκας της Βενεζουέλας, το νερό είναι ελάχιστο και τόσο ακριβό ώστε οι κάτοικοι ξεροσταλιάζουν στις ουρές περιμένοντας να γεμίσουν τις φιάλες τους από μια πηγή που ίσα ίσα τρέχει στην πλαγιά ενός βουνού. Στην ύπαιθρο, τα ζαχαροκάλαμα σαπίζουν και οι βιομηχανίες γαλακτοκομικών έχουν ερημώσει. Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος κουβαλάει σακούλες γεμάτες χαρτονομίσματα προκειμένου να αγοράσει τρόφιμα στη μαύρη αγορά. Εδώ, στο Πόρτο Καμπέλο, που κάποτε έθρεφε ολόκληρη τη Βενεζουέλα, όλα μοιάζουν γυμνά. Κανένα πλοίο δεν περιμένει να καταπλεύσει στο λιμάνι. Σήμερα, όμως, δεν κινδυνεύει από τους πειρατές, γιατί απλώς δεν υπάρχει εδώ τίποτα να λαφυραγωγηθεί.

Ο πληθωρισμός στη Βενεζουέλα θα ξεπεράσει τα 720% φέτος. Είναι, δηλαδή, ο υψηλότερος στον κόσμο και κάνει τη χώρα να θυμίζει τη Ζιμπάμπουε πριν από την κατάρρευσή της.

Την ίδια ώρα, η τιμή του πετρελαίου έχει πέσει δραματικά. Στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν πια ούτε σύριγγες και στα σούπερ μάρκετ μόνο με τύχη βρίσκεις τα απολύτως αναγκαία για την επιβίωση. Η κυβέρνηση, παρότι κατέχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου του κόσμου, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση οικονομικής ανάγκης.

Εκατοντάδες άτομα έχουν σχηματίσει ουρά έξω από το μικρό παντοπωλείο του Πόρτο Καμπέλο. Πολλοί μπήκαν στην ουρά πριν από τα ξημερώματα όταν κυκλοφόρησε η φήμη ότι έφτασε εκεί ένα φορτηγό με προϊόντα. Ομως, το μόνο που υπήρχε ήταν μαγειρικό λάδι.

Ο Εσιο Κορεντόρ είναι άνεργος από τον Νοέμβριο. Οταν δούλευε οδηγούσε φορτηγό από την προβλήτα μέχρι τα σούπερ μάρκετ. «Δεν υπάρχουν φορτία», λέει στον Κάρλος Περόζο, έναν άλλο οδηγό που είναι άνεργος ένα χρόνο επειδή όταν χάλασε η μπαταρία του φορτηγού του δεν υπήρχε ανταλλακτικό. Στην καρδιά της αγροτικής Βενεζουέλας, τα χωράφια με το ζαχαροκάλαμο και τα φασόλια σαπίζουν κάτω από τον ήλιο. Για την κατάσταση ίσως να φταίει που τη φετινή χρονιά παρουσιάστηκαν μεγάλες ελλείψεις σε λίπασμα. Αλλά ούτε και γάλα παράγεται πια εδώ.

Το εργοστάσιο Λα Μπατάγια, που πριν από δέκα χρόνια παρήγε 126 χιλιάδες λίτρα γάλα τον χρόνο, έχει ερημώσει. Κρατικοποιήθηκε πριν από μερικά χρόνια και σήμερα δεν έχει μείνει παρά ένα κενό κέλυφος. Στο εσωτερικό του γαλακτοκομείου το μοναδικό σημάδι ζωής είναι οι νυχτερίδες. «Ολοκληρωτική καταστροφή», λέει ο Αλίριο Αλβαράντο κοιτάζοντας μια μεγάλη δεξαμενή όπου κάποτε είχε οργανωμένη ιχθυοκαλλιέργεια και παρήγε κασάμα, κάτι ψάρια που μοιάζουν πολύ με τα πιράνχας. Οταν σταμάτησε να φτάνει η ιχθυοτροφή, ο Αλβαράντο έριξε στη λίμνη ζαχαροκάλαμο και φασόλια σε απελπισμένη προσπάθεια να ταΐσει τα ψάρια. Ομως, τα κασάμα δεν αναπτύχθηκαν πολύ και έπειτα δεν είχε τι άλλο να τα ταΐσει.

NICHOLAS CASEY / THE NEW YORK TIMES

ΠΗΓΗ: http://www.kathimerini.gr/848864/article/epikairothta/kosmos/skhnes-e3a8liwshs-sthn-palai-pote-eyporh-venezoyela