Η ΑΟΖ και ο καθορισμός της φαίνεται ότι αποτελούν μια ακόμη προσπάθεια της κυβέρνησης να αναστρέψει το βαρύ κλίμα στην ελληνική κοινωνία και να δώσει μια ελπίδα προοπτικής και διεξόδου σε βάθος χρόνου. Μόνο που το θέμα της ΑΟΖ ενδέχεται να αποκαλύψει τα εγκλήματα που διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν διαπράξει κατά της Εθνικής Άμυνας της χώρας,χρόνια τώρα.
Οι πληροφορίες από τα κυβερνητικά επιτελεία λένε ότι είναι πλέον δεδομένη η σκέψη “σταδιακής ανακύρηξης και οριοθέτησης ΑΟΖ ανάλογα με τις εξελίξεις στο πεδίο της έρευνας για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και στη βάση αξιολόγησης των γεωοπολιτικών συνθηκών και μεταβολών στην περιοχή”.
Μόνο που όπως κατάλαβε και ο ΥΠΕΞ Δημήτρης Αβραμόπουλος μόλις προχθές στη Λιβύη η υπόθεση της ανακήρυξης ΑΟΖ δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Ακόμη και με τη Λιβύη , την οποία κάποιοι ήθελαν να παρουσιάζουν ως δεδομένη. Κανείς όμως δεν είναι δεδομένος και για να μην πολυλογούμε η βασική αιτία όλων των δυσκολιών και των εμποδίων που αντιμετωπίζει και συνεχίσει να αντιμετωπίζει η Ελλάδα έχει όνομα: Τουρκία.
Η Άγκυρα πιέζει ποικιλοτρόπως τους πάντες:
• Κατόρθωσε να πείσει την Αλβανία να ακυρώσει τη σύναψη συμφωνίας με την Ελλάδα
• Πιέζει όπως φάνηκε αποτελεσματικά τη Λιβύη να μην συζητήσει καν με την Ελλάδα, θέμα ΑΟΖ και όταν θα το κάνει να θέσει ζήτημα …Γαύδου! Δηλαδή να πιέσει η Λιβύη να “εξαιρεθεί” η Γαύδος (!), να συμφωνηθεί δηλαδή ότι δεν έχει ΑΟΖ και αυτό να χρησιμοποιηθεί βέβαια και για το Καστελόριζο.
• Από κοντά έχει η Τουρκία και την Αίγυπτο από την εποχή που το καθεστώς Μουμπάρακ κυβερνούσε και συνεχίζει και τώρα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, που μπορεί να μην έχουν αποδεχτεί τον ηγεμονικό ρόλο που προσπαθεί να παίξει η Τουρκία στην περιοχή ,ωστόσο αυτή τη στιγμή στο θέμα της ΑΟΖ τουλάχιστον είναι σαφές ότι βρίσκονται πιο κοντά στην Άγκυρα παρά στην Αθήνα.
Σ' όλο αυτό το παιχνίδι αφόρητης πίεσης η Ελλάδα μέχρι τώρα …απείχε! Και το χειρότερο; Δεν έκανε την παραμιρκή έστω προετοιμασία για να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει δυσκολίες, απρόοπτα και κυρίως πιέσεις στρατιωτικές που η Τουρκία δεν θα διστάσει να ασκήσει εναντίον της.
Όχι δεν χρειάζονταν νέες αγορές εξοπλισμών όπως σπεύδουν σε κάθε ευκαιρία διάφοροι “εμποράκοι” και “κονδυλοφόροι” να πείσουν την κοινή γνώμη. Χρειαζόταν απλώς σοβαρότητα και σωφροσύνη στη διαχείριση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων που η χώρα διαθέτει.
Και για να μην προχωρήσουμε σε πολλές λεπτομέρειες αρκεί να αναφέρουμε μόνο ένα στοιχείο για να κατανοήσει και ο πολίτης που δεν έχει σχέση με την Άμυνα: Τρία χρόνια τώρα κανείς απ΄ όσους έχουν την ευθύνη δεν έχει τολμήσει να υπογράψει για την προμήθεια ανταλλακτικών για τα αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας! Με τα σχετικά κονδύλια να υπάρχουν!
Ανάλογη κατάσταση βέβαια επικρατεί και σε Ναυτικό και Στρατό Ξηράς. Αλλά δεν χρειάζονται λεπτομέρειες που πάντως -για να μην κρυβόμαστε- είναι πολύ γνωστές σ΄ όλη την κυβέρνηση που τώρα διαρρέει ότι είναι έτοιμη να ανακηρύξει ΑΟΖ.
Μακάρι να έχει καταλάβει τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει και μακάρι να έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη -στρατιωτική και διπλωματική- που θα καλύψει τις αδυναμίες που μόνοι μας προκαλέσαμε στην διαπραγματευτική μας ικανότητα, αφήνοντας τόσα χρόνια την Τουρκία να αλωνίζει.
από http://geopoliticsdailynews.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1713.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου