Μικρά "εμιράτα" στις ελληνικές θάλασσες

Στο δρόμο που άνοιξε ο ηγέτης του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί, βρίσκονται Άραβες κροίσοι που επιθυμούν να δημιουργήσουν το δικό τους «εμιράτο» σε κάποιο από τα πολυάριθμα προς πώληση ιδιωτικά ελληνικά νησιά. Υστερα από πολλά χρόνια, η πρώτη αγοραπωλησία νησιού, της Οξιάς, που έχει έκταση 4.200 στρέμματα και βρίσκεται στο σύμπλεγμα των Εχινάδων του Ιονίου, αποτελεί πραγματικότητα. Μάλιστα, ο γνωστός για τα φιλελληνικά του αισθήματα εμίρης έχει καταβάλει 3,5 εκατ. ευρώ για την αγορά ακόμα πέντε νησίδων στις Εχινάδες.



Ενδιαφέρον συγκεντρώνουν, επίσης, το νησί Πάτροκλος στον Σαρωνικό, που ανήκει στην οικογένεια Γιατράκου, και διατίθεται προς πώληση έναντι 150 εκατ. ευρώ, κατέχοντας τον «τίτλο» του πιο ακριβού ελληνικού νησιού, για το οποίο στο παρελθόν φερόταν να έχουν υπογράψει συμφωνίες εμπιστευτικότητας όχι μόνον Άραβες, αλλά και Ρώσοι.

Πολύ χαμηλότερα, προς 1,5 εκατ. ευρώ, πωλείται το νησί Άγ. Αθανάσιος στον Κορινθιακό Κόλπο και έναντι 1,2 εκατ. διατίθεται στη διεθνή αγορά το νησί Μόδι στις Εχινάδες.

Ακόμα ένας Άραβας κροίσος που αναζητά  νησί είναι ο πρώτος ξάδερφος του εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ Τζάσεμ Μπιν Τζαμπρ αλ Θανί, ο οποίος έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον του για επενδύσεις στο ελληνικό real estate από το 2010 και φέρεται πολύ κοντά στην αγορά νησιού. Εξάλλου, ο ξάδερφος του ηγέτη του Κατάρ επισκέπτεται την Ελλάδα πολύ συχνά με τη θαλαμηγό του (η όγδοη μεγαλύτερη παγκοσμίως), με το deal της Οξιάς να διευκολύνει τα σχέδιά του.

Και αυτό, διότι, όπως εξηγούν οι κτηματομεσίτες, η υδροδότηση όπως και η σύνδεση με το δίκτυο ρεύματος ενός νησιού είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα που πρέπει να λύσει ένας αγοραστής. Η σύνδεση της Οξιάς με φως και νερό διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την ηλεκτροδότηση και την υδροδότηση και των γειτονικών σε αυτό νησιών.
Αυτή είναι, λοιπόν, η αιτία για την οποία οι Εχινάδες βρίσκονται στο επίκεντρο της ζήτησης», σημειώνει στο «Κεφάλαιο» ο Χάρης Σούλης, επικεφαλής του ζακυνθινού κτηματομεσιτικού γραφείου Interzante. Ταυτόχρονα, διευκολύνεται η υλοποίηση σχεδίων για ενδεχόμενη τουριστική ανάπτυξη-«μαμούθ» σε περισσότερα από ένα νησιά της οικογένειας των Εχινάδων.

Και η βασιλική οικογένεια του Αμπού Ντάμπι αναζητά «αγκυροβόλιο» στα ελληνικά πελάγη, έχοντας δώσει εντολή, μέσω του Έλληνα πλοιάρχου της, στον κ. Σούλη να εντοπίσει το κατάλληλο για τις ανάγκες της νησί. «Μου έχουν ζητήσει να βρω νησί με δυνατότητα δόμησης μαρίνας, για να μπορέσει να ελλιμενιστεί η θαλαμηγός τους, μήκους άνω των 100 μέτρων», σημειώνει ο Ζακυνθινός κτηματομεσίτης.

Δημιουργούνται θέσεις εργασίαςΟι αγοραπωλησίες νησιών παρουσιάζουν σημαντικά οφέλη για την τοπική οικονομία, καθώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας τόσο κατά την κατασκευαστική περίοδο όσο και κατά τη λειτουργία των αραβικών μεγαθηρίων που θα υλοποιηθούν στα νησιά.

Ταυτόχρονα, η πώληση ενός νησιού -όπως και κάθε ακινήτου- συνεπάγεται για το Δημόσιο την ύπαρξη εσόδων από τον φόρο μεταβίβασης, αλλά και από τη φορολόγηση της έκτασης, με την αξία ενός νησιού να προσδιορίζεται αντικειμενικά ως εκτός σχεδίου παραθαλάσσιο ακίνητο.

Παρ΄ όλα αυτά, όσοι ενδιαφέρονται να αγοράσουν νησί παραμένουν αντιμέτωποι με σημαντικά γραφειοκρατικά και νομοτεχνικά προσκόμματα.

Όπως εξηγούν κτηματομεσίτες, για την αγορά νησιού απαιτούνται πέντε έως επτά μήνες γραφειοκρατικών διαβημάτων, πιστοποιητικά από πολυάριθμους και συναρμόδιους φορείς, μεταξύ άλλων από το τοπικό δασαρχείο, την Αρχαιολογική Υπηρεσία, το Λιμενικό και τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας, Πολιτισμού και Ανάπτυξης.
Ταυτόχρονα, πολλά από τα νησιά έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα Natura 2000, γεγονός που καθιστά ανέφικτη την αξιοποίηση τους, τη μακροχρόνια μίσθωση και, βέβαια, την πώλησή τους.

Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτή του Antoine Maalouf, γενικού διευθυντή της επενδυτικής εταιρείας MMC Group με έδρα το Μόναχο. Το 2008 ο Maalouf, εκπροσωπώντας μια ομάδα επενδυτών, επιχείρησε να αγοράσει το νησί Πάτροκλος, έκτασης 1.000 στρεμμάτων, στον Σαρωνικό Κόλπο, έναντι 120 εκατ. ευρώ.

Οι επενδυτές επιδίωκαν να δημιουργήσουν στο νησί θεματικό πάρκο στα πρότυπα του Λας Βέγκας, με καζίνο, πολυτελές ξενοδοχείο, γήπεδο γκολφ, καταλύματα για 50.000 άτομα και μαρίνα για χιλιάδες σκάφη. Το project θα δημιουργούσε περίπου 8.000 θέσεις εργασίας. Ο Maalouf πρόσφερε εγγυήσεις από μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Όταν, όμως, ζήτησε επίσημη γραπτή δέσμευση ότι η κυβέρνηση θα συνέδραμε την επιτάχυνση της αδειοδότησης του project, ο Maalouf δεν πήρε παρά την… ευλογία της τότε κυβέρνησης, με αποτέλεσμα το μεγαλεπήβολο έργο να ναυαγήσει. 

Αραβες, οι απαιτητικοί
Πέραν των γραφειοκρατικών προβλημάτων, πολλές αγοραπωλησίες νησιών «εγκλωβίζονται» στις ιδιότυπες απαιτήσεις των Αράβων. Για παράδειγμα, η οικογένεια Αλ Ναγιάν του Αμπού Ντάμπι ζητά νησί όπου είναι δυνατή η κατασκευή μαρίνας κατάλληλης για τον ελλιμενισμό της θαλαμηγού της, μήκους 120 μέτρων.

Στο πλαίσιο αυτό, οι κροίσοι του εύρωστου εμιράτου ζητούν «πειστήρια» ότι μπορεί να κατασκευαστεί μαρίνα στο υποψήφιο προς αγορά νησί και στο πλαίσιο αυτό, απαιτείται επιπρόσθετη γραφειοκρατία καθώς θα πρέπει να πραγματοποιηθεί βυθομέτρηση και να εξεταστεί εάν το νέο καθεστώς της περιοχής επιτρέπει τη δόμηση μαρίνας. 
Παράλληλα, όσοι συναλλάσσονται με Άραβες κάνουν λόγο για δύσκολους διαπραγματευτές με ιδιαίτερο… ζήλο  για παζάρια. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλ Θανί αγόρασε την Οξιά προς περίπου 4,9 εκατ. ευρώ με την αρχική ζητούμενη τιμή να είναι 6,5 εκατ. ευρώ. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό των κροίσων από το Κατάρ και το Αμπου Ντάμπι. 

Διαθέτουν Έλληνες πλοιάρχους, οι οποίοι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν μέσω Ελλήνων κτηματομεσιτών, το νησί των...  ονείρων τους.Του Δημήτρη Δελεβέγκου
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Κεφάλαιο» της 9ης Μαρτίου