Οι νέες αυτές γυναίκες έζησαν ενεργά την επανάσταση χωρίς να είναι απλοί παρατηρητές. Πρωταγωνίστησαν στην αλλαγή έχοντας ως μοναδικά όπλα τους τον λόγο τους και το Διαδίκτυο, το οποίο συνέβαλε αποφασιστικά στις εξελίξεις με σημαντικό ρόλο στην διοργάνωση, την ενημέρωση, την εμψύχωση. Οι πέντε αυτές γυναίκες είχαν τη μοναδική ευκαιρία να συναντηθούν, να συμμετάσχουν σε διάλογο και να απευθυνθούν σε δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, στο πλαίσιο σεμιναρίου με τίτλο «Ευρωμεσογειακές σχέσεις και Αραβική Άνοιξη: δύο χρόνια μετά» που διοργανώθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου μίλησαν για τη σημασία των τόπων κοινωνικής δικτύωσης, τη φίμωση των μέσων ενημέρωσης και τον ρόλο της γυναίκας στις λαϊκές εξεγέρσεις.
Αίγυπτος
Νταλία Ζιάντα
Μπορεί να είναι μόλις 30 ετών, όμως, η Αιγύπτια Νταλία Ζιάντα έχει βραβευθεί πολλάκις για τον αγώνα της γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη θέση της γυναίκας στη χώρα της, ενώ έχει αναδειχθεί από το περιοδικό Newsweek μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη επιρροή και από άλλα αμερικανικά έντυπα ως μία από τις πιο θαρραλέες μπλόγκερς.
«Δε θα υπήρχε Αραβική Άνοιξη χωρίς τις γυναίκες. Πάντα βρισκόμασταν εκεί, αγωνιζόμασταν, προετοιμαζόμασταν. Οι γυναίκες έδωσαν τις δικές τους μάχες», είπε αποφασιστικά από το πάνελ του Κοινοβουλίου η Ζιάντα.
Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι υπάρχουν ακόμα και σήμερα πολλές προκλήσεις για τη γυναίκα στη χώρα της, τονίζοντας πως η Αιγύπτια παραμένει περιθωριοποιημένη και επισημαίνοντας πως μετά το Αφγανιστάν η Αίγυπτος είναι η δεύτερη χώρα κατά σειρά με το μεγαλύτερο ποσοστό σεξουαλικής κακοποίησης.
Όπως φαίνεται, μάλιστα, η νέα πολιτική κατάσταση δεν αναμένεται να επιφέρει δραστικές αλλαγές για τη γυναίκα.
«Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι με την άνοδο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας δεν υπάρχει κάποιος που να εκπροσωπεί τη γυναίκα. Είμαστε, βέβαια, πολύ χαρούμενοι με τις εκλογές, όμως, δε κάνουμε τίποτα άλλο πέρα από τη ψήφο. Αυτή η ψήφος δε μας προστατεύει ως πολίτες. Ο λαός ψήφισε τον πρόεδρο Μόρσι χωρίς να υπάρχει Σύνταγμα, χωρίς να έχει εξαγγείλει ένα πρόγραμμα», τόνισε.
Άλλωστε, όπως εξήγησε οι γυναίκες στο νέο Σύνταγμα αναφέρονται μόνο σε ένα άρθρο και αυτό έχει να κάνει μοναχά με τον ρόλο της μητρότητας.
«Από τη μία κυριαρχεί η πατριαρχική νοοτροπία και από την άλλη επικρατεί ο εξτρεμισμός. Οι γυναίκες βρίσκονται ανάμεσα, αλλά δίνουν τη μάχη τους», δήλωσε η Ζιάντα, η οποία μετά την επανάσταση του 2011, έγινε συνιδρύτρια κόμματος και κατέβηκε στις εκλογές. Δεν κέρδισε καθώς όπως είπε δεν είχε εμπειρία, μια και «η χώρα μου δεν έχει εμπειρία στη δημοκρατία». Προετοιμάζεται, όμως, ήδη για τις προεδρικές εκλογές του 2022 με την ελπίδα να έχει αποκτήσει την απαιτούμενη εμπειρία μέχρι τότε.
Τυνησία
Χεντά Τσενάουι
Η πλούσια κόκκινη χαίτη της την έκανε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους εκατοντάδες συμμετέχοντες στο σεμινάριο. Το ίδιο και ο φλογερός της λόγος όταν μιλούσε για τη γυναίκα στις χώρες της Αραβικής Άνοιξης.
«Οι γυναίκες δεν είναι μόνο απογοητευμένες, είναι θυμωμένες, αποτελούν μέρος αυτής της επανάστασης», είπε τραγουδιστά στα γαλλικά η Χεντά Τσενάουι από την Τυνησία, τραντάζοντας τα σγουρά μαλλιά της που πλαισίωναν το χαριτωμένο πρόσωπό της.
Η Χεντά ή Χεντά Χεντούντ, όπως είναι γνωστή στο Διαδίκτυο από τα μπλογκ της, τα τελευταία χρόνια δίνει τον δικό της αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, ενώ υπερασπίζεται σθεναρά το φεμινιστικό κίνημα των Femen και βρίσκεται στο πλευρό της Αμίνα, η οποία τόλμησε να δείξει το γυμνό της στήθος στο Facebook κι έκτοτε βρίσκεται σε φυλακή της Τυνησίας.
Σχετικά με την νεαρή Τυνήσια ακτιβίστρια, μάλιστα, η 30χρονη Τσενάουι είπε: «Δυστυχώς στην Τυνησία δεν έχουμε προοδευτικούς ανθρώπους που να πιστεύουν στην ελευθερία της γυναίκας. Έχουμε μια πολιτεία που είναι συντηρητική και προωθεί μια ρητορική, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στους ισλαμιστές και τους εξτρεμιστές»
Όπως τόνισε, η γυναίκα στη χώρα της έχει αξία μόνο στο πλαίσιο της οικογένειας χωρίς να λαμβάνει μέρος στη δημοκρατική δομή της Τυνησίας.
Που έγκειται, όμως, το πρόβλημα σύμφωνα με την ίδια; «Το πρόβλημα είναι η θρησκεία που κάνει διακρίσεις, θεωρώντας ότι η γυναίκα είναι κατώτερη του άνδρα.
Πρέπει να αποσπάσουμε τη θρησκεία από την πολιτική. Για εμένα δεν υφίσταται ισλαμιστής μετριοπαθής», τόνισε η δυναμική Τσενάουι.
Όσο για τον αν πραγματικά άλλαξε κάτι μετά την Αραβική Άνοιξη, η ίδια δεν εμφανίστηκε ιδιαίτερα αισιόδοξη, υποστηρίζοντας πως η κυβέρνηση τάσσεται κατά της ελευθερίας του λόγου και κατά της γυναίκας, χωρίς να υπάρχει σοβαρός πολιτικός αντίλογος. Όπως είπε, λοιπόν: «Θυμώνουμε. Απογοητευόμαστε βλέποντας την αντιπολίτευση να ικανοποιείται από μία νέα δικτατορία που δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία. Εμείς όμως συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε».
Μαρόκο
Λέιλα Γκάντι
Δημοσιογράφος, φωτογράφος, παρουσιάστρια, παραγωγός, αλλά και Μαροκινή και Μουσουλμάνα…η ταυτότητα της Λέιλα Γκάντι είναι πολυδιάσταση, όπως το έργο της. Από την Αυστραλία στο Περού, την Ταϊλάνδη, την Κένυα μέχρι τη Σιβηρία, η 33χρονη Γκάνι με ένα σακίδιο στην πλάτη και μία φωτογραφική μηχανή καταγράφει τα τελευταία χρόνια ανθρώπινες ιστορίες, συνομιλεί με γυναίκες και άνδρες διαφορετικών λαών, κατανοώντας την αξία του πλουραλισμού και της διαφορετικότητας.
«Για ποιον λόγο πρέπει να αποδεχόμαστε μια μονολιθική ταυτότητα;», διερωτήθηκε η Γκάντι. «Ακούω να μιλάμε για Αραβική Άνοιξη, η οποία στην πορεία μεταμορφώθηκε σε Ισλαμιστικό Χειμώνα. Πως μπορεί να αντιδράσει κανείς μπροστά στην ισλαμοποίηση, την οποία επέτρεψε ένα δημοκρατικό; Τι να πει κάποιος όταν ο ίδιος ο λαός επέλεξε αυτή την αλλαγή; Υπάρχει κάτι που οι δημοσιογράφοι μπορούμε να κάνουμε;», συνέχισε η νεαρή Μαροκινή δημοσιογράφος.
Όπως εξήγησε, πράγματι οι εκπρόσωποι του Τύπου μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή, τονίζοντας πως αυτό αποτελεί μέρος του έργου τους. Ωστόσο, τι συμβαίνει όταν ο λαός επιλέγει; Η λαϊκή ψήφος, είναι άραγε αλάνθαστη;
«Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο σύστημα και εμείς οδεύουμε προς τις δημοκρατικές αξίες, αλλά χρειάζεται χρόνος. Μέχρι τότε, λοιπόν, πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε τις γυναίκες σχετικά με τον θεσμό. Πρέπει να τις εκπαιδεύσουμε. Επιβάλλεται να υπάρχει η δημοκρατική νοοτροπία, όμως, πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να εφαρμοστεί», δήλωσε η 33χρονη σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Όσο για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί η μετάβαση, σύμφωνα με την Γκάντι είναι ένας: «Να μην δίνουμε τις μάχες στη γωνίτσα μας, αλλά να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας», όπως άλλωστε εξακολουθεί να κάνει κι η ίδια μέσα από το Διαδίκτυο.
Αίγυπτος
Σαχίρα Αμίν
«Οι λήψεις από την πλατεία Ταχρίρ δίνονταν χωρίς ήχο, ώστε να μην ακούγονται τα συνθήματα των διαδηλωτών. Όταν ζήτησα από τη διεύθυνση του καναλιού όπου εργαζόμουν να πάω να καλύψω τα γεγονότα, μου αντιπρότειναν να καλύψω μουσικά βραβεία. Παραιτήθηκα και είπα ότι δε θέλω να έχω το αίμα των μαρτύρων στα χέρια μου», αποκάλυψε η διάσημη Αιγύπτια παρουσιάστρια και δημοσιογράφος, Σαχίρα Αμίν.
Δυναμική, επιτυχημένη, με θέση υποδιευθύντριας του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού Nile Tv, η Αμίν δε σκέφτηκε ούτε λεπτό την παραίτησή της. Δεν άντεχε να βλέπει μόνο τις διαδηλώσεις υπέρ του Χόσνι Μουμπάρακ να προβάλλονται στην κρατική τηλεόραση.
Δύο χρόνια μετά την λαϊκή εξέγερση, η δημοσιογράφος αντιλαμβάνεται τον ρόλο που έπαιξαν άλλα δίκτυα, όπως το Αλ Ζαζίρα, στην μετάδοση της αλήθειας από την πλατεία Ταχρίρ. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Το Αλ Ζαζίρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αλλαγή. Συνέβαλε πολύ γιατί η φωνή του λαού ακούστηκε. Οι πολίτες είδαν και άκουσαν ό,τι συνέβαινε στην πλατεία».
Τόνισε δε, πως με τη συμβολή των μη κρατικών μέσων, υπογραμμίστηκε η θέση της γυναίκας, η οποία όπως εξήγησε, ήταν για πολλές δεκαετίες παραγκωνισμένη και ξαφνικά βρέθηκε στο κέντρο της προσοχής.
«Περίμεναν τη φωνή των γυναικών να ακουστεί. Οι γυναίκες βρίσκονται ακόμα έξω διεκδικώντας τα δικαιώματά τους», επισήμανε.
Ωστόσο, αποτέλεσε εξαίρεση σε σχέση με τις υπόλοιπες γυναίκες που έλαβαν μέρος στο σεμινάριο, καθώς δεν ήταν σύμφωνη σχετικά με τον ρόλο των τόπων κοινωνικής δικτύωσης στην Αραβική Άνοιξη. Όπως είπε : «Δεν επρόκειτο για επανάσταση του Διαδικτύου γιατί στην Αίγυπτο παρατηρείται μεγάλο ποσοστό αναλφαβητισμού».
Παρόλα αυτά, επισήμανε: «Το κακό έχει φύγει και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην αλλαγή», συμπληρώνοντας πως οι δημοσιογράφοι ακόμα αναζητούν τον δρόμο τους, καθώς δεν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση, αν και ρισκάρουν τη ζωή τους.
Τυνησία
Νάντια Χιάρι
Ο Γουίλις γεννήθηκε την ημέρα που ο Μπεν Αλι μίλησε δημόσια για την αξία της ελευθερίας του λόγου. Από εκείνη τη στιγμή, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία για τον Τυνήσιο πρόεδρο μετά τη λαϊκή εξέγερση, ένας τετραπέρατος ασπρόμαυρος γάτος εξιστορεί με ειρωνεία, γλαφυρότητα και ευφυΐα τα γεγονότα του 2011, αλλά και όσα διαδραματίζονται στην Τυνησία σήμερα.
Δημιουργός του πανέξυπνου γάτου-κόμικ είναι η μπλόγκερ Νάντια Χιάρι, η οποία είδε τα σκίτσα της να αποκτούν δεκάδες φίλους καθημερινά από την ημέρα που δημιούργησε ειδική σελίδα στο Facebook για τον WillisFromTunis.
«Πάντα σχεδίαζα, αλλά δε μπορούσα να κυκλοφορήσω τα σκίτσα μου γιατί θα πήγαινα στη φυλακή. Όταν δημιούργησα τον Γουίλις, που είναι το όνομα του πραγματικού γάτου μου, μέσα σε λίγες εβδομάδες ο αριθμός όσων με ακολουθούσαν μεγάλωσε», είπε η Χιάρι.
Βέβαια, στην αρχή τα σκίτσα της δεν έγιναν αποδεκτά, καθώς μεγάλη μερίδα Τυνήσιων τα θεωρούσε βλάσφημα, υποστηρίζοντας ότι η σκιτσογράφος διαταράσσει την ειρήνη.
«Δεν προσπαθώ να κάνω δημοσιογραφία, δε δημοσιεύω άρθρα. Όμως, παρακολουθώ τι συμβαίνει στο Facebook και έτσι μαθαίνω αν κάποιος έχει δεχθεί επίθεση από την αστυνομία, από τις ζωντανές μαρτυρίες. Άλλωστε, η δημοσιογραφία πολιτών υφίσταται, ωστόσο πρέπει να είμαστε προσεκτικοί», τόνισε σχετικά με το ζήτημα της αξιοπιστίας των πληροφοριών που διοχετεύονται από τους τόπους κοινωνικής δικτύωσης.
Όσο για τη φύση των σκίτσων της, εξήγησε: «Όταν φτιάχνω τα σκίτσα μου τα κάνω για εμένα, ενώ κάποια σχόλια είναι πιο αστεία από τα ίδια τα καρτούν. Ποτέ δεν αποσιωπώ κάποιο μήνυμα, συμπεριλαμβάνω ακόμα και προσβολές».
ΠΗΓΗ: http://www.protothema.gr/world/article/?aid=286897
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου