Αλλά εκείνοι που βλέπουν μπροστά τους μια συνομωσία, πως ο άνθρωπος θα συνεργάζεται με τις μυστικές υπηρεσίες της Κίνας, θα πρέπει να περιμένουν για αποδείξεις. Ακόμα κι αν οι δήθεν αποκαλύψεις Snowden είναι ένα χρυσό αυγό για το Πεκίνο, που μέχρι τώρα ήταν στην άμυνα για θέματα του κυβερνοπολέμου, το ιστορικό της ΛΔΚ δε συμπεριλαμβάνει συναναστροφές με αντιφρονούντες του αμερικανικού πολιτικού συστήματος. Το Wikileaks έχει ήδη δημιουργηθεί εντός των ορίων της Αμερικής. Ο Daniel Ellsberg, αυτός που διέρρευσε τα έγγραφα του Πενταγώνου στο απόγειο του πολέμου του Βιετνάμ, ήταν ένας εξέχων αναλυτής άμυνας για δεκαετίες και σαφώς ενήργησε με βάση τη συνείδησή του. Αυτή του η πράξη μετατόπισε την κοινή γνώμη. Το τάιμινγκ του Snowden -οι διαρροές του ξεκίνησαν ακριβώς πριν από τη Σύνοδο Κορυφής Xi-Obama η οποία επικεντρώθηκε στον κυβερνοπόλεμο- είναι εκπληκτικό. Και μόλις λίγους μήνες πριν, ο Shane Todd, ένας νεαρός Αμερικανός στη Σιγκαπούρη πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες, αφού η συνείδησή του επαναστάτησε από αυτό που εξέλαβε ως μια παραβίαση της αμερικανικής εθνικής ασφαλείας από μια κινεζική εταιρεία: ουδείς τον είδε ως πράκτορα ή πιόνι, οπότε γιατί θα πρέπει να βγάζουμε πρόωρα συμπεράσματα για τον Snowden;
Φυσικά, αυτή είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία για τη δημόσια διπλωματία της Κίνας. Πριν από λίγες ημέρες, η China Daily ήταν το πρώτο επίσημο μέσο ενημέρωσης που εξέδωσε καταδικαστικό σχόλιο για την υπόθεση, συμπεριλαμβανομένης και μιας προειδοποίησης να μη βασιστούν στην Κίνα για την τύχη του Edward Snowden. Αλλά δεδομένου του ότι η διεθνής εκστρατεία για τον κυβερνοπόλεμο της Κίνας είναι τόσο θορυβώδης, είναι αρμόζον για την Κίνα να ρίξει το μπούμερανγκ πίσω στις ΗΠΑ.
Η υπόθεση έχει ήδη αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο και σαφώς όχι μόνο στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας, οι οποίες μπορεί να αποδειχθούν παρεπόμενες μόνο σε σχέση με την βασική υπόθεση. Η Ευρώπη, η οποία από την 11/9 έχει μια δύσκολη σχέση με τις ΗΠΑ σχετικά με την προστασία της ιδιωτικής ζωής, έκανε την προφανή ερώτηση, την οποία εξέφρασε η Επίτροπος της ΕΕ για τη Δικαιοσύνη: πόσο έχει προχωρήσει η εισβολή για εκατομμύρια ξένους πολίτες, των οποίων οι επικοινωνίες μέσω email, τηλεφωνικών κλήσεων καθώς και τα αποθηκευμένα δεδομένα περνούν από τους servers των ΗΠΑ; Πόσα περιθώρια θα πρέπει να επιτρέπουμε στις πολυεθνικές εταιρείες που είναι, ουσιαστικά, αμερικανικές και δεν θα πρέπει είτε να τις δεσμεύσουμε νομικά στην εχεμύθεια ή να ξεκινήσουμε μια κίνηση για την εγκατάσταση servers στις χώρες όπου βρίσκονται οι πελάτες τους;
Η υπόθεση Snowden θα βλάψει επίσης τους υποστηρικτές των πιο ανοιχτών κι ελεύθερων κοινωνιών, που πάντοτε προωθούσαν τη χρήση του Διαδικτύου για την παράκαμψη της αυστηρής επιτήρησης των αυταρχικών καθεστώτων. Αποδεικνύεται ότι η πρακτική αυτή δίνει στην αμερικανική υπηρεσία ασφάλειας μιαν απαράμιλλη πρόσβαση στις πιο ιδιωτικές κι εμπιστευτικές επικοινωνίες. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι πρώτες αντιδράσεις από το Κογκρέσο, ιδίως από εκείνους που έχουν την εποπτεία των υπηρεσιών πληροφοριών και των δραστηριοτήτων συλλογής πληροφοριών, έχουν σχεδόν εξ ολοκλήρου ως στόχο τους έναν «προδότη» και ακόμα και τους δημοσιογράφους που έχουν δημοσιεύσει τα έγγραφά του. Μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί πως είναι προδότης, αλλά δεν υπάρχει επίσης ανάγκη για ενδοσκόπηση για τα δεινά που έχει αρχίσει να αποκαλύπτει; Η τρομοκρατία έχει σαφώς χρησιμοποιηθεί πάρα πολλές φορές ως δικαιολογία και είναι καιρός για πιο αξιόπιστους μηχανισμούς εποπτείας, αν οι υπάρχοντες δεν αμφισβητούν καθόλου το σύστημά τους.
Βεβαίως, δεν υπάρχει κάποια εγγύηση ότι άλλες κυβερνήσεις, δημοκρατικές και μη, δεν εμπλέκονται σε τέτοιες πρακτικές. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι ουδεμία κυβέρνηση μπορεί από μόνη της να αντιμετωπίσει τους γίγαντες που έχουν εμφανιστεί από την εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου, που έχουν απεριόριστους πόρους στη διάθεσή τους, έχουν αποκτήσει σχεδόν μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές θέσεις και τώρα φαίνεται πως συνεργάζονται με τις κυβερνήσεις τους. Ακόμη και η ίδια η ΕΕ το βρίσκει πολύ δύσκολο να αντισταθεί στη μικτή στρατηγική υιοθέτησης και διπλωματικών πιέσεων των ΗΠΑ. Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ έχουν καταχραστεί την ηγετική τους θέση στις κύριες τεχνολογίες της πληροφορίας και τις βιομηχανίες για να αποκτήσουν αθέμιτη πληροφόρηση και το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι δε ξέρουμε ακόμα αν υπάρχει κάποιο όριο σε αυτή την πρακτική.
Ωστόσο, αφού είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μια Διατλαντική συνεργασία εμπορίου κι επενδύσεων, που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις κοινές οδηγίες και τους κοινούς κανόνες (το ελεύθερο εμπόριο είναι ήδη λίγο-πολύ διαδεδομένο μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ), θα πρέπει καλύτερα να εξετάσουμε ορισμένους από αυτούς τους κανόνες και να βεβαιωθούμε ότι δε θα οδηγήσουν σε ένα μεροληπτικό πεδίο, στο οποίο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι αμερικανικές πολυεθνικές είναι πολύ καλύτερα εξοπλισμένες από τα δικά μας πολυεπίπεδα κράτη, με τα ποικίλα συμφέροντά τους. Μια πλήρως ανοικτή Ευρώπη θα πρέπει πρώτα να είναι μια ισχυρή Ευρώπη, ή αλλιώς θα γίνει στόχος πολύ ισχυρών δυνάμεων.
Του François Godement
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.ecfr.eu/blog/entry/cyberwars_best_weapon_a_boomerang
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου