Το νέο παραγωγικό πρότυπο που πρέπει να έχει η Ελλάδα

Η βιομηχανία στο σύνολό της, βιώνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές αλλαγές, με νέες τεχνικές παραγωγής που βασίζονται στις ψηφιακές τεχνολογίες, στα προηγμένα υλικά, στη ρομποτική, στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, στην ανακύκλωση και στην επαναχρησιμοποίηση των πρώτων υλών. Όλες αυτές οι εξελίξεις επηρεάζουν πολλούς τομείς, όπως η μεταποίηση, η ενέργεια, οι πρώτες ύλες, οι υποδομές, οι μεταφορές, οι κατασκευές, τα χημικά κτλ. Η δημιουργία νέων προϊόντων, υπηρεσιών και επιχειρηματικών προτύπων, θα αναμορφώσουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία και τη βιομηχανική συνοχή της ηπείρου μας.

Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Επίτροπος για τις Επιχειρήσεις και την Βιομηχανία, Antonio Tajani, μιλώντας σε συνέδριο για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, τον Απρίλιο πέρσι. John Kolesidis / Reuters

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ευρώπη κατέχει σήμερα ηγετική θέση σε στρατηγικούς τομείς, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, η αεροναυπηγική, η μηχανική, το διάστημα, τα χημικά και τα φαρμακευτικά προϊόντα. Η βιομηχανία της αντιστοιχεί στα 4/5 των εξαγωγών της. Το 80% των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα στην Έρευνα & Ανάπτυξη προέρχεται από τη βιομηχανική παραγωγή [1], ενώ για κάθε νέα θέση εργασίας στη βιομηχανία η οποία απασχολεί περίπου 75 εκατ. άτομα, αντιστοιχούν δύο στην παροχή υπηρεσιών.

Ωστόσο, 3,8 εκατ. θέσεις εργασίας έχουν χαθεί από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, η παραγωγή έχει πέσει κατά 12% σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα, η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των επιχειρήσεων βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ σημειώνεται και πτώση στη μεταποίηση και στην ανταγωνιστικότητα, παράλληλα με την απώλεια μεριδίων στη διεθνή αγορά βιομηχανικών προϊόντων.

Η σοβαρά τραυματισμένη οικονομία της Ευρώπης, λοιπόν, δεν θα μπορεί να είναι βιώσιμη χωρίς μια ισχυρή και βαθιά αναδιαμορφωμένη βιομηχανική βάση.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Στο πλαίσιο αυτό, το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας του Δεκεμβρίου 2012, ενέκρινε συμπεράσματα επί της ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με θέμα: «Μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή βιομηχανία για την ανάπτυξη και την οικονομική ανάκαμψη», με στόχο την αύξηση της συμβολής της στο ΑΕΠ της Ένωσης στο 20% έως το 2020, από 15,4% που είναι σήμερα. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό φθάνει μόλις το 8,5%.

Η επιδιωκόμενη ενισχυμένη βιομηχανική πολιτική θα βασίζεται πλέον στους εξής τέσσερις πυλώνες :

1. Επενδύσεις στην καινοτομία, εστιάζοντας σε έξι τομείς προτεραιότητας που διαθέτουν τεράστιο δυναμικό ανάπτυξης και απασχόλησης στην Ευρώπη:
• προηγμένες τεχνολογίες παραγωγής φιλικές προς το περιβάλλον,
• βασικές τεχνολογίες γενικής εφαρμογής [2] (Key Enabling Technologies),
• αγορές βιοχημικών προϊόντων,
• βιώσιμη ανάπτυξη στη μεταποίηση, τις κατασκευές και τις πρώτες ύλες,
• οχήματα και πλοία εναλλακτικών μορφών ενέργειας,
• ευφυή (ενεργειακά) δίκτυα [3].

2. Καλύτερες συνθήκες στην αγορά: βελτίωση της εσωτερικής αγοράς αγαθών, προώθηση της επιχειρηματικότητας όσον αφορά την ψηφιακή ενιαία αγορά- η οποία αναμένεται να αυξάνεται κατά 10% το χρόνο έως το 2016- προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και περαιτέρω προώθηση της διεθνοποίησης των ΜΜΕ της ΕΕ, φθάνοντας μεσοπρόθεσμα στο 25% (από 13% που είναι σήμερα).

3. Πρόσβαση σε χρηματοδότηση και κεφάλαια για τη βελτίωση της χορήγησης πιστώσεων προς την πραγματική οικονομία με καλύτερη στόχευση και την κινητοποίηση δημόσιων πόρων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των διαρθρωτικών ταμείων, καθώς και της αποδέσμευσης ιδιωτικών κεφαλαίων.

4. Ανθρώπινο κεφάλαιο και δεξιότητες: αναβάθμιση του εργατικού δυναμικού μέσα από τις απαραίτητες δεξιότητες για το βιομηχανικό μετασχηματισμό. Η διαθεσιμότητα ειδικευμένου εργατικού δυναμικού, κυρίως εκείνου με ειδικότητα στην Τεχνολογία, τη Μηχανική και τα Μαθηματικά, θα είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο στην παροχή μιας αποτελεσματικής βιομηχανικής στρατηγικής για την Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (06/06/13), από τώρα μέχρι το 2020, θα ζητηθεί ειδικευμένο προσωπικό 16 εκατ. θέσεων.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η πρωτοβουλία της Επιτροπής «Μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή βιομηχανία για την ανάπτυξη και την οικονομική ανάκαμψη», με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. «Η εξασθενημένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας» είναι άλλωστε «το μείζον πρόβλημα της Ευρώπης» όπως επισημαίνει σε συνέντευξή του στη «L’ Echo» και ο Πρόεδρος του Σ.Ε., κ. Van Rompuy (03/06/13).

Η βελτίωση, όμως, της ανταγωνιστικότητας θα πρέπει αφ’ ενός να οδηγήσει στην αύξηση του εθνικού πλούτου και αφ’ ετέρου να συμβάλει στη διατήρηση και στη δημιουργία θέσεων εργασίας, δεδομένου ότι οι εκρηκτικές διαστάσεις που παίρνει η ανεργία απειλούν την κοινωνική συνοχή, ιδιαίτερα στα κράτη που πλήττονται περισσότερο, όπως η Ελλάδα με συνολική ανεργία στο 26,8% και 58,4% στους νέους 15-24 ετών (ΕΛΣΤΑΤ 06/06/13). Για αυτό και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2013 θα επικεντρωθεί κυρίως σε θέματα αντιμετώπισης της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων.

Παράλληλα, πέραν της έμφασης που θα δοθεί σε αναδυόμενους κλάδους και σε νέες τεχνολογίες, απαιτούνται πρωτοβουλίες και για την αναγέννηση / στήριξη παραδοσιακών βιομηχανικών κλάδων που τα τελευταία χρόνια είχαν φθίνουσα πορεία – όπως η ναυπηγική βιομηχανία, η χαλυβουργία και η κλωστοϋφαντουργία – οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν θετικά την απασχόληση.

Ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στα Συμβούλια Ανταγωνιστικότητας Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου 2012 καθώς και Φεβρουαρίου 2013, επέμεινα ιδιαίτερα για αυτούς τους τομείς, βρίσκοντας ανταπόκριση από διάφορες χώρες και τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιο για θέματα Βιομηχανίας και Επιχειρηματικότητας κ. Tajani. Οι τρέχουσες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αρκετοί βιομηχανικοί τομείς στην Ευρώπη, ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, εξετάστηκαν άλλωστε και στο Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας της 29ης Μαΐου 2013. Όλοι συμφωνούν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαρτάται από τρίτες χώρες στους παραδοσιακούς προαναφερθέντες βιομηχανικούς κλάδους.

Ιδιαίτερη σημασία δίνεται πλέον στον τομέα του χάλυβα - που απασχολεί 360.000 άτομα με κύκλο εργασιών περίπου 170 δισ. ευρώ- και θεωρείται υπόδειγμα τεχνολογικής τεχνογνωσίας, και ως εκ τούτου, πρέπει να προστατευτεί με άμεση λήψη μέτρων, προκειμένου να αποφευχθεί η μετεγκατάσταση των βιομηχανιών εκτός της ΕΕ (στις 11 Ιουνίου η Επιτροπή ανακοίνωσε σχέδιο δράσης για το Χάλυβα).

Η βιομηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηριζόμενη στους τέσσερις πυλώνες που προτείνει η Επιτροπή, μπορεί να αποδώσει καλύτερα και να αρχίσει και πάλι να αναπτύσσεται - κλείνοντας ταυτόχρονα και την ψαλίδα μεταξύ των κρατών μελών της όπου καταγράφονται μεγάλες διαφορές στη βιομηχανική επίδοση και ανησυχητικές αποκλίσεις στο εμπορικό ισοζύγιο ευρωπαϊκού Βορρά- Νότου. Οι επιδόσεις καινοτομίας στην ΕΕ βελτιώθηκαν από έτος σε έτος, παρά την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, αλλά το καινοτομικό χάσμα μεταξύ των κρατών μελών εξακολουθεί να διευρύνεται.

Σύμφωνα με την ετήσια Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα, το 2012 κατατάσσεται στην ομάδα των χωρών που παρουσιάζουν «μη-σταθερές επιδόσεις» μαζί με τις Εσθονία, Σλοβενία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Μάλτα, Κύπρο και Λουξεμβούργο. Οι υπόλοιπες χώρες κατηγοριοποιούνται σε «έχουσες σταθερές επιδόσεις»: Γερμανία, Δανία, Φιλανδία, Σουηδία, Αυστρία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Γαλλία και σε «αυτές που τρέχουν να προφθάσουν τους άλλους»: Βουλγαρία, Ρουμανία, Τσεχία, Πολωνία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Λετονία και Λιθουανία.
Σύμφωνα με στοιχεία (30/05/13) της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας του International Institute for Management Development (IMD), για το έτος 2013, η Ελλάδα βρίσκεται στην 54η θέση σε σύνολο 60 χωρών, αν και βελτίωσε την παγκόσμια κατάταξή της κατά 4 θέσεις.

Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ήδη από το 2002, επεσήμαινε τους κινδύνους της αποβιομηχάνισης και την ανάγκη εγκατάστασης μιας στέρεης βιομηχανικής βάσης. Σήμερα, μετά από μια περίοδο φθίνουσας πορείας, η Ευρώπη, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται την πραγματική οικονομία της για να στηρίξει την ανάπτυξη και την απασχόληση. Χρειάζεται να βελτιώσει την παραγωγή και την παραγωγικότητα. Έχει άμεση ανάγκη να εκβιομηχανισθεί προς τον 21ο αιώνα, να βιώσει αυτό που ο καθηγητής Riffkin ονομάζει την «τρίτη βιομηχανική επανάσταση».

Η ιστορικά ασθενής βιομηχανικά Ελλάδα, ύστερα από μια μακρά περίοδο πτωτικής πορείας και απώλειας μεριδίων στην αγορά προϊόντων μεταποίησης, οδηγήθηκε στην πλήρη αποβιομηχάνιση που έχει σημαντικά υποβαθμίσει τις παραγωγικές της δυνατότητες και τις ποιοτικές της επιδόσεις. Όταν ήδη από το 1980 και το 1990 οι ανταγωνίστριες χώρες προχωρούσαν σε βαθιές μεταρρυθμίσεις και προετοίμαζαν τις οικονομίες τους για την ανοιχτή αγορά, η Ελλάδα παρέμενε σε αδράνεια. Και σήμερα, όσα δεν έγιναν μέσα στα προηγούμενα 30 χρόνια, είμαστε υποχρεωμένοι να τα προχωρήσουμε τους επόμενους μήνες.

Για να επιστρέψουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, δεν αρκεί να βάλουμε τάξη μόνο στα δημοσιονομικά μας, αλλά και να επενδύσουμε σε μια σύγχρονη και αξιόπιστη βιομηχανική παραγωγή, με έμφαση στην οριοθέτηση προτεραιοτήτων σε παραγωγικούς και τεχνολογικούς τομείς.
Χρειάζεται να αναζητήσουμε την ποιοτική ανάπτυξη με επίκεντρο τη γνώση, την τεχνολογία, την καινοτομία και μοχλό την επιχειρηματικότητα εντάσεως γνώσης. Δυστυχώς όμως, τίποτε από αυτά δεν υπάρχουν σήμερα. Για αυτό ακριβώς είναι άκρως απαραίτητη η υποστήριξη από ένα ευφυές και αποτελεσματικό αναπτυξιακό κράτος.

Η πολιτεία οφείλει να λάβει τις σωστές αποφάσεις για ποιους κλάδους, ποιες περιοχές, ποιες ειδικότητες και δεξιότητες, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να δημιουργηθούν ευκαιρίες για ταχύτερη ανάπτυξη και υψηλή απασχόληση. Άλλωστε, στο μέλλον, η ανταγωνιστικότητα στη βιομηχανική παραγωγή θα εξαρτάται όλο και λιγότερο από τη μισθολογική διαφορά και συνεπώς υπάρχουν περιθώρια για αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας και της ελκυστικότητας κλάδων της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, διατηρώντας παράλληλα ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο.

Όπως αναφέρει και ο αρμόδιος Επίτροπος κ. Tajani, «τα προγράμματα λιτότητας από μόνα τους δεν βοηθούν, αν παραλλήλως δεν υπάρχουν δυναμικές επενδύσεις στο βιομηχανικό τομέα».
Απαραίτητο συμπλήρωμα όλων αυτών είναι η διαμόρφωση σύγχρονων ρόλων για τους θεσμικούς συντελεστές και τους κοινωνικούς εταίρους. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στο ρόλο του ιδιωτικού τομέα σε περιβάλλον κρίσης και εφαρμογής του νέου αναπτυξιακού οράματος που θα στηρίζεται στις παραπάνω παραδοχές.

Χρειάζεται επίσης:

- Να δημιουργήσουμε τις βάσεις για μια ανάπτυξη που δεν θα στηρίζεται στο δανεισμό και στην κατανάλωση, αλλά στην παραγωγή ποιοτικών και ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών.

- Να κλείσουμε το κενό μεταξύ παραγωγής και εγχώριας δαπάνης. Αυτό το κενό είναι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο ήταν ελλειμματικό για πολλές δεκαετίες και μεγάλωσε μετά την είσοδο του ευρώ.

Η προσαρμογή αυτή πρέπει να γίνει περισσότερο με αύξηση της παραγωγής και λιγότερο με μείωση της εγχώριας δαπάνης. Αυτό απαιτεί τη μέγιστη δυνατή βελτίωση της ανταγωνιστικότητας για να αυξηθούν οι εξαγωγές, και την αποκατάσταση της ομαλής ροής πιστώσεων στην οικονομία για να τονωθούν οι επενδύσεις.

Οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, οι πρόσφατες δράσεις στήριξης και οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, αρχίζουν να έχουν θετικά αποτελέσματα στις ΜΜΕ και να βελτιώνουν τις οικονομικές τους συνθήκες στο μέτρο του δυνατού.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επίσης, έθεσε σε τριμηνιαία διαβούλευση (25/03/13) την Πράσινη Βίβλο για την μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι απαντήσεις που θα συγκεντρωθούν στο πλαίσιο της διαβούλευσης, θα τη βοηθήσουν να προσδιορίσει τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να αρθούν οι φραγμοί σε σχέση με την μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση. Η συνέχεια που θα δοθεί στη διαβούλευση μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, τόσο νομοθετικές όσο και άλλου είδους.

Από την άλλη, η ενίσχυση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας, απαιτεί συνεχείς προσπάθειες για μείωση του περιττού και δυσανάλογου διοικητικού φόρτου, και επιπλέον στην Ελλάδα, την άμεση και δραστήρια απλούστευση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, σε όλη τη διάρκεια της δραστηριοποίησής τους (πχ. εκσυγχρονισμός, μετεγκατάσταση, κτλ.).

Χρήσιμο εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση μπορούν να αποτελέσουν τα συμπεράσματα της online έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για «τις 10 πιο επαχθείς νομοθετικές πράξεις για τις ΜΜΕ» που διενεργήθηκε την άνοιξη του 2013 και θα δημοσιευτούν τις επόμενες βδομάδες.

Μέχρι στιγμής τα πρώτα αποτελέσματα της χαρτογράφησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνουν ανάγκη για:

• εστίαση σε ενέργειες για τη θέσπιση Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ),
• συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (χρηματοδοτικές διευκολύνσεις, European Venture Capital Fund),
• καθορισμός των αναγκών τυποποίησης,
• αναθεώρηση κανόνων δημοσίων συμβάσεων,
• προετοιμασία τομεακών συμβουλίων δεξιοτήτων και
• συγκέντρωση και προώθηση βέλτιστων πρακτικών από τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και η εφαρμοστική της πολιτική βρίσκονται τον τελευταίο χρόνο στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών ως εκ των διαρθρωτικών πτυχών που είναι βασικές για την οικονομική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, την αναζωογόνηση της παραγωγικής βάσης της Ευρώπης, τη στήριξη και ενίσχυση της απασχόλησης.

Στην Ελλάδα, ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στη βιομηχανία σημειώνει μείωση 11,5% σε σχέση με το 2012 – έναντι μείωσης 4,8% κατά την αντίστοιχη σύγκριση του 2012 με το 2011. Η συμμετοχή της μεταποίησης στο ΑΕΠ της χώρας από την άλλη, έχει περιοριστεί δραματικά – βρίσκεται κάτω από 9% το 2012 – τα τελευταία χρόνια, από 18% στις αρχές της 10ετίας του 1980.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 14ης – 15ης Μαρτίου 2013, τόνισε τη σημασία ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης ως χώρου παραγωγής και επενδύσεων και έθεσε το ζήτημα σε προτεραιότητα ενόψει του ενδιάμεσου απολογισμού προόδου της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Η ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική αποτέλεσε βασικό αντικείμενο συζητήσεων κατά τις Συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου 2013 και του Φεβρουαρίου 2014 (υπό ελληνική προεδρία [4]).
Βασικός παράγοντας για την επιτυχή υλοποίηση της νέας ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής θα είναι η αποτελεσματική ανάπτυξη των συνεργιών μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων και εργαλείων, που θα συνδυάζει τον εξορθολογισμό και την αρμονία όλων των συναφών πολιτικών.

Παράλληλα, πρέπει να ενθαρρυνθεί περαιτέρω και η ανάπτυξη του επιχειρηματικού πνεύματος των νέων, μέσω της πρόσβασης στους ευρωπαϊκούς πόρους και της παροχής συμβουλών στις επιχειρήσεις. Ας μη ξεχνάμε πως η επιχειρηματικότητα, είναι ο ισχυρότερος μοχλός οικονομικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (07/05/13), περισσότερα από οκτώ στα δέκα άτομα που συμμετέχουν σε μια πρωτοβουλία που χρηματοδοτείται από την ΕΕ με στόχο την ενθάρρυνση των καινοτόμων μεθόδων διδασκαλίας και τη βελτίωση του διδακτικού υλικού για παιδιά, θεωρούν ότι το πρόγραμμα είχε θετικό και διαρκή αντίκτυπο για τα ίδια.

Η επιχειρηματικότητα μπορεί να ενισχυθεί και από τους κλάδους του πολιτισμού και της δημιουργικότητας οι οποίοι διαθέτουν σημαντικό δυναμικό ανάπτυξης, καινοτομίας και απασχόλησης.

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Στο δια ταύτα, η βιομηχανία γενικά- και η μεταποίηση ειδικά- είναι το κλειδί για την ανάκαμψη στην Ελλάδα, καθώς αποτελεί μια από τις σημαντικότερες λειτουργίες της κοινωνίας, μέσα από την οποία, οι άνθρωποι μετατρέπουν πρώτες ύλες και ιδέες, εργαζόμενοι συλλογικά σε χρήσιμα για την κοινωνία προϊόντα.

Οι συνεχείς και εργώδεις προσπάθειες της κυβέρνησης για την περαιτέρω άρση των επιχειρηματικών εμποδίων θα οδηγήσουν στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και επακόλουθα, στην αύξηση της απασχόλησης.

Την αποβιομηχάνιση την πληρώσαμε και την πληρώνουμε ακριβά… Για να επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η Ελλάδα πρέπει μεταξύ άλλων να επενδύσει σε μία σύγχρονη και αξιόπιστη βιομηχανική παραγωγή, με έμφαση: πρώτον, στην οριοθέτηση προτεραιοτήτων σε παραγωγικούς και τεχνολογικούς τομείς, δεύτερον, στο ρόλο του ιδιωτικού τομέα σε περιβάλλον κρίσης καθώς το κράτος δεν παράγει πλέον θέσεις απασχόλησης, τρίτον, στην εφαρμογή ενός νέου συγκεκριμένου και γενικά αποδεκτού αναπτυξιακού οράματος και τέταρτον, στις ενεργειακές ανάγκες και το κόστος αυτών.
Αναφορικά με το τελευταίο, ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, έχει ήδη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαΐου θέσει στην ευρωπαϊκή ατζέντα «την ανάγκη να ενισχυθεί περαιτέρω η διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασµού της Ευρώπης και να αναπτυχθούν εγχώριες πηγές ενέργειας, προκειμένου να κατοχυρωθεί η ασφάλεια του εφοδιασµού, να μειωθεί η εξωτερική ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ και να τονωθεί η οικονομική ανάπτυξη».

Σπύρος Ευσταθόπουλος

ΠΗΓΗ: http://www.foreignaffairs.gr/articles/69595/spyros-eystathopoylos/to-neo-paragogiko-protypo-poy-prepei-na-exei-i-ellada?page=show

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

[1] H EE προσελκύει 10 φορές περισσότερες επενδύσεις στον τομέα Έρευνας & Ανάπτυξης από ότι ΗΠΑ και Κίνα μαζί. Χαιρετισμός Προέδρου Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Barroso, σε συνέδριο για τη Βιομηχανία, Βρυξέλλες, 06/06/13.
[2] Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εγκαινίασε (23/05/13) εκστρατεία για συντονισμένες δημόσιες επενδύσεις στην μικρο- και νανοηλεκτρονική (όπως ημιαγωγούς και μικροκυκλώματα υπολογιστών), σκοπός της οποίας είναι να διευρυνθεί η προηγμένης τεχνολογίας βιομηχανική βάση της Ευρώπης.
[3] Η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση σχετικά με την πρόοδο στους τομείς αυτούς το Σεπτέμβριο.
[4] Στις 6 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες ημερίδα «Βιομηχανική Αναγέννηση» υπό την αιγίδα του Προέδρου της Επιτροπής κ. Barroso και του Αντιπροέδρου κ. Tajani όπου συζητήθηκε «το Βιομηχανικό Σύμφωνο για την ΕΕ» ενόψει της Συνόδου του Φεβρουαρίου 2014.