Συνείδηση του αδιεξόδου στο οποίο οδηγήθηκε από τους λανθασμένους – ενδεχομένως και με έξωθεν «βοήθεια»… – υπολογισμούς φαίνεται ότι υπάρχει πλέον στην Τουρκία, με αποτέλεσμα η στάση να έχει μεταβληθεί όσον αφορά τον αντικειμενικό σκοπό στο πρόβλημα της Συρίας.
Ενώ αρχικά ζητούσε τη συνολική κατάρρευση του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ, πλέον επιθυμεί για να σώσει τα προσχήματα, την αποχώρηση μόνο του ηγέτη και εμφανίζεται διατεθειμένη να αποδεχθεί την παραμονή στελεχών του καθεστώτος στο πλαίσιο μιας συμφωνίας μοιράσματος της εξουσίας ανάμεσα στους πολλούς ενδιαφερόμενους… Η διαφαινόμενη νέα τουρκική πολιτική στο ζήτημα αποτελεί και συνέπεια της σοβαρής εμπλοκής των σχέσεων με τη Ρωσική Ομοσπονδίας, όπου η άφρονα και προκλητική πολιτική με την υποχρέωση του συριακού πολιτικού αεροσκάφους να προσγειωθεί και η κατάσχεση υλικών διπλής χρήσης (πολιτικά – στρατιωτικά) που σχετίζονταν με συστήματα ραντάρ και στη συνέχεια η σφοδρή ρωσική αντίδραση, οδήγησε την Άγκυρα σε αναδίπλωση.
Πλέον, Τουρκία και Ρωσία συζητούν την επιστροφή του φορτίου σε ρωσικά χέρια… Το περίεργο είναι πως οι Τούρκοι δεν αντελήφθησαν ότι οι Ρώσοι θα μπορούσαν να αποφύγουν τον τουρκικό εναέριο χώρο εάν το επιθυμούσαν, με αποτέλεσμα πολλοί αναλυτές να πιστεύουν ότι δεν αποκλείεται η υπόθεση να αποτελούσε «μπανανόφλουδα» για την τουρκική ηγεσία, η οποία φρόντισε και την πάτησε… με οθωμανική μεγαλοπρέπεια.
Το πρόβλημα πλέον για την Τουρκία είναι ότι το κενό ισχύος (power vacuum) που δημιουργείται και ευελπιστούσε να αντικατασταθεί από μια ισχυρή πλην όμως ελεγχόμενη κυβέρνηση στη Δαμασκό, θα συνεχίσει να υφίσταται και αυτό θα οδηγήσει σε περιχαράκωση τους Κούρδους της Συρίας – έχει ήδη συντελεστεί – με αποτέλεσμα να τροφοδοτείται η επιθυμία τους για απόσχιση από το συριακό κράτος… Ήδη έχουν σημειωθεί συγκρούσεις ανάμεσα σε Κούρδους της Συρίας και τις δυνάμεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), κάτι που πιθανότατα συνέβαλλε σημαντικά στην απόφαση για ολοταχώς οπισθοχώρηση της τουρκικής πολιτικής.
Αυτό νομοτελειακά θα τροφοδοτήσει παρόμοιες επιθυμίες – έχει ήδη γίνει και αυτό – και στις υπόλοιπες κουρδικές κοινωνίες στο βόρειο Ιράν, το Ιράν (εδώ μέχρις κάποιου σημείου δεν απασχολεί τους Τούρκους λόγω της περιφερειακής σύγκρουσης με την Τεχεράνη), κυρίως όμως το εν εξελίξει αιματηρό κουρδικό αντάρτικο στην ίδια την Τουρκία… Όπως στρώνεις, έτσι κοιμάσαι, που λέει η γνωστή ελληνική παροιμία.
Ακόμα κι αν η πολιτική διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει καταλήξει σε κάποια συμφωνία, η Άγκυρα θα έχει υποχρεωθεί εμμέσως να αποδεχθεί το Ιράν ως συνομιλητή για το μέλλον της περιοχής, θα πρέπει να εξισορροπήσει τη ρωσική «ενόχληση» για τις πρωτοβουλίες της που πλήττουν τα ρωσικά συμφέροντα και ενδεχομένως να διαχειριστεί την επερχόμενη σφοδρή κριτική που θα αφορά την εγκατάσταση εξτρεμιστών ισλαμιστών που θεωρούν ότι στο μέτωπο της Συρίας διεξάγουν «ιερό πόλεμο» (τζιχάντ) και είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν σοβαρό ζήτημα ασφαλείας στη ευρύτερη περιοχή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου