ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Η κατασκευή της φιλαρμονικής του Αμβούργου έχει παγώσει από τον Νοέμβριο του 2011 λόγω προβλημάτων στη στέγη. Η υπογειοποίηση του σιδηροδρομικού σταθμού της Στουτγάρδης προξένησε τεράστιες αντιδράσεις λόγω συνεχούς αναθεώρησης προς τα πάνω των εκτιμήσεων για το κόστος. Και οι προσκλήσεις για τα εγκαίνια του νέου αεροδρομίου του Βερολίνου, που επρόκειτο να σταλούν ύστερα από πολλές καθυστερήσεις, πέρυσι το καλοκαίρι, ίσως τυπωθούν, αν όλα πάνε καλά, το 2014.
Τι συμβαίνει με τα γερμανικά δημόσια έργα; «Μήπως οι Γερμανοί δεν είναι πλέον τόσο σχολαστικοί και προσεκτικοί όσο υπονοεί η φήμη τους;» διερωτάται άρθρο στην ιστοσελίδα της Deutsche Welle. «Οι Γερμανοί εργάζονται σκληρά και είναι συνεπείς, ενώ έχουν τη φήμη ότι φέρνουν σε πέρας ό,τι αποφασίσουν να κάνουν. Ομως, σε πολλά μεγάλα έργα στη Γερμανία παρουσιάζονται αναπάντεχα προβλήματα: καθυστερήσεις, εκρηκτικές αυξήσεις κόστους, κακοτεχνίες, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και διαφθορά».
Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός του Βερολίνου κατέληξε να κοστίσει 1,2 δισ. ευρώ, ποσό τετραπλάσιο από τις αρχικές εκτιμήσεις των 300 εκατομμυρίων. Το αεροδρόμιο Βίλι Μπραντ, που έχει προβλήματα στο σύστημα πυροπροστασίας και σε άλλα τεχνικά ζητήματα, θα κοστίσει 4,4 δισ. ευρώ – σύμφωνα με τις τωρινές εκτιμήσεις. Το ποσό είναι κατά 50% υψηλότερο από την ήδη αναθεωρημένη προς τα πάνω προηγούμενη εκτίμηση.
Τα παραδείγματα δεν είναι μεμονωμένα, ούτε αφορούν μόνο τη Γερμανία ούτε εντοπίζονται μόνο στη σημερινή εποχή. Μελέτη Δανών επιστημόνων το 2003 συνέκρινε το προβλεπόμενο κόστος κατασκευής δημόσιων έργων με το τελικό κόστος κατασκευής τους σε πολλές χώρες του κόσμου για μια περίοδο 70 ετών. Τα συμπεράσματα της έρευνας ήταν συγκλονιστικά. Στο 86% των περιπτώσεων τα έργα κατέληγαν να κοστίζουν περισσότερο από όσο αρχικά υπολογιζόταν, μόνο το 14% ήταν εντός προϋπολογισμού. Παρά την τεχνογνωσία που συσσωρεύεται σε βάθος δεκαετιών, παρά την ύπαρξη εξαιρετικά ισχυρών υπολογιστικών εργαλείων για το μάνατζμεντ μεγάλων έργων, οι υπερβάσεις κόστους δεν μειώνονται στη διάρκεια των δεκαετιών. Κοινώς, σε αυτόν τον τομέα δεν υπάρχει πρόοδος, καθώς, περιέργως, οι κατασκευαστές δεν διδάσκονται από τα σφάλματά τους. Διαπιστώνοντας την επιμονή των υπερβάσεων κόστους ανεξαρτήτως, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ααλμποργκ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή δεν διορθώνεται γιατί είναι πιθανότατα σκόπιμη.
Κάτι ανάλογο πιστεύει και ο καθηγητής στη σχολή εφαρμοσμένων επιστημών του Νοϊμπράντενμπουργκ, Φραντς Γιόζεφ Σλάπκα. «Αν δήλωναν εξαρχής το πραγματικό κόστος, τότε μπορεί τα έργα να μη γίνονταν», είπε ο Σλάπκα, τονίζοντας ότι αυτοί που θέλουν να ολοκληρωθούν τα έργα προτιμούν να μην αποκαλύψουν όλα όσα γνωρίζουν.
Ο Φόλκερ Κορνέλιους, πρόεδρος της γερμανικής ένωσης συμβούλων μηχανικών, επισημαίνει ότι το κόστος αυξάνεται λόγω αλλαγών και προσθηκών κατά τη διάρκεια της κατασκευής. «Οι κατασκευαστικές εταιρείες κάνουν ένα σωρό προτάσεις που θα τους επιτρέψουν να αυξήσουν το κόστος της αρχικής προσφοράς», λέει.
Ομως ο Πέτερ Τσέσλοκ, πρόεδρος της γερμανικής διεθνούς εταιρείας συμβούλων κατασκευών Ντρες & Ζόμερ, τονίζει ότι ευθύνονται αυτοί που αναθέτουν τα έργα, επειδή δεν τα αναθέτουν σε έναν εργολάβο αλλά σε πολλούς μικρότερους, προσπαθώντας να κάνουν οικονομία.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου