Η «σαλαμοποίηση» ακόμα και των πολιτικών αποφάσεων - πέραν των δόσεων - φαίνεται να έχει γίνει το αγαπημένο παιχνίδι της Ευρωζώνης απέναντι στο πρόβλημα χρέους της Ελλάδας.
Και αυτό για να δοθεί η αίσθηση ότι οι σχετικές διαδικασίες δεν έχουν βαλτώσει και ότι η εκτέλεση του προγράμματος «διορθώνεται».
Όπως είναι πλέον γνωστό η περιβόητη επιμήκυνση είχε αρχικά προγραμματισθεί να εγκριθεί επισήμως στο προηγούμενο Eurogroup αλλά οι υπουργοί οικονομικών απέτυχαν να κλείσουν την σχετική συμφωνία μεταξύ τους καθώς το ΔΝΤ επέμενε – και εξακολουθεί να επιμένει – για νέο κούρεμα στο σκέλος του χρέους που αφορά τον επίσημο τομέα (ΕΚΤ και διακυβερνητικά δάνεια).
Άλλωστε το Μεσοπρόθεσμο που έρχεται προς έγκριση έχει ήδη επιμηκυνθεί κατά δύο έτη δημιουργώντας το πρωτοφανές προηγούμενο να προχωράει η ελληνική κυβέρνηση σε ένα πρόγραμμα το οποίο ακόμα δεν έχει πάρει το πράσινο φώς στις Βρυξέλλες…
Παρ’ όλα αυτά, επειδή «τεχνικά» πλέον όλες οι πλευρές έχουν παραδεχθεί ότι έτσι κι αλλιώς το πρόγραμμα 2013 – 2014 «δεν βγαίνει σε καμία εκδοχή του…» η επιμήκυνση μέχρι το 2016 έχει σιωπηρά γίνει η βάση συζήτησης τόσο για την βιωσιμότητα του χρέους όσο και για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού.
Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι πέραν της περιβόητης «επαναγοράς χρέους» για την οποία έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται συγκεκριμένο πρόγραμμα (αναλυτικό ρεπορτάζ το Σάββατο 10/11 στο «Κεφάλαιο») μία άλλη διάσταση στις συζητήσεις που αφορούν την βιωσιμότητα του χρέους μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων : το όριο πάνω από το οποίο το χρέος θα κρίνεται ως βιώσιμο ή όχι.
Το όριο αυτό για την Ελλάδα είχε κριθεί ότι είναι το 120% του ΑΕΠ. Τώρα η συζήτηση με το ΔΝΤ έχει επαναφέρει παλαιότερες «ιδέες» για προσαρμογή του ορίου αυτού ανά χώρα και όχι ως γενικό όριο «βιωσιμότητας» και αυτό γιατί ήδη π.χ. η Ιταλία έχει χρέος που έχει ξεπεράσει πλέον το 120% του ΑΕΠ και η Ιρλανδία κινείται στην ίδια κατεύθυνση. Δεν θα είναι παράδοξο στο πλαίσιο αυτό να μπει στο κοκτέιλ της «λύσης» που αντιμετωπίζεται για την Ελλάδα μια αναθεώρηση του ορίου του χρέους που θα ορίζεται ως βιώσιμο σε συνδυασμό με την αλλαγή του χρονικού ορίου που αυτός ο στόχος θα πρέπει να επιτευχθεί.
Ανοικτό πάντως και ακανθώδες παραμένει το θέμα της εκ νέου μείωσης του επιτοκίου δανεισμού για την Ελλάδα στα υφιστάμενα δάνεια καθώς ορισμένες χώρες επιμένουν ότι αυτό θα πρέπει να περάσει από τα κοινοβούλιά τους. Κάτι τέτοιο όμως εφ’ όσον προκριθεί θα καθυστερήσει εκ νέου την διαδικασία εκταμίευσης των δόσεων για αρκετές εβδομάδες μετά την 16η Νοεμβρίου που λήγουν μεγάλοι όγκοι εντόκων γραμματίων που στον αρχικό σχεδιασμό είχε προβλεφθεί να καλυφθούν από την δόση του δανείου...
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΗ
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου