Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Άλλος ένας ανταγωνιστής των αγωγών της Γκαζπρόμ;

Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Αλβανία σχεδιάζουν να υπογράψουν στην Αθήνα διακυβερνητική συμφωνία για την κατασκευή του Υπερ-Αδριατικού Αγωγού (Trans Adriatic Pipeline) (TAP). Η διαδρομή του θα εκτείνεται από την ελληνική Κομοτηνή προς την Αλβανία και πιο πέρα στο βυθό της Αδριατικής Θάλασσας προς το ιταλικό λιμάνι Μπρίντιζι. Σε ποιό βαθμό το γεγονός αυτό επηρεάζει τα συμφέροντα της Ρωσίας;
Южный поток, газпром, газопровод
Απαντώντας σ΄αυτή την ερώτηση ο διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ενεργειακής Ασφάλειας Κονσταντίν Σίμονοφ είπε τα ακόλουθα:

Η επιλογή αυτή αξιολογείται από την ΕΕ ως μία από τις προτεραιότητές της. Ωστόσο δεν αποτελεί κανένα ιδιαίτερο ανταγωνισμό για το δικό μας Νότιο ρεύμα κανένα από τα ευρωπαϊκά σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου, ούτε του TAP, ούτε του Ναμπούκου, ούτε του Λευκού ρεύματος (White Stream) από τη Γεωργία προς την Ευρώπη. Για έναν απλό λόγο – όλοι, χωρίς εξαίρεση, αυτοί οι αγωγοί αποβλέπουν μόνο σε μία πηγή φυσικού αερίου - στο Αζερμπαϊτζάν! Ή με ακρίβεια στη δεύτερη διακλάδωση από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ, η ολοκλήρωση της κατασκευής του οποίου προβλεπόταν για το 2017, ενώ στην πραγματικότητα η εξόρυξη εκεί θα αρχίσει περίπου το 2018-2019. Μάλιστα, η χωρητικότητά του θα είναι 16 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, 6 δισεκατομμύρια από τα οποία θα παίρνει η Τουρκία και μόνο τα 10 δισεκατομμύρια θα στέλνονται στην ευρωπαϊκή αγορά. Λοιπόν, μήπως μπορεί να είναι ανταγωνιστικός ο αγωγός αυτός για το ρωσικό Νότιο ρεύμα χωρητικότητας 63 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων;

- Μα, μήπως δεν εξετάζουν οι Ευρωπαίοι κάποιες άλλες πηγές φυσικού αερίου, εκτός από το Αζερμπαϊτζάν; Να, τι είπε σχετικά ο εμπειρογνώμονας Σίμονοφ:
- Στην αρχή πραγματικά εξέταζαν το Ιράκ, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν. Αλλά στο Ιράκ, όπως αποδείχθηκε, όλο το διαθέσιμο αέριο θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες της δικής του οικονομίας, η οποία αποκαθίσταται γρήγορα. Από τους Ιρανούς η Ευρώπη δεν μπορεί να αγοράζει πρώτες ύλες για πολιτικούς λόγους – ισχύει το γνωστό εμπάργκο. Για να πάρει το φυσικό αέριο του Τουρκμενιστάν, είναι απαραίτητο να κατασκευαστεί αγωγός στο βυθό της Κασπίας Θάλασσας. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει, επειδή δεν έχει καθοριστεί ακόμα το νομικό καθεστώς της Κασπίας (Θάλασσας ή λίμνης;) Με δύο λόγια, η Ευρώπη δεν έχει καμιά άλλη λύση εκτός από το Μπακού. Εν τω μεταξύ, δεν είναι σαφές πότε θα είναι δυνατό να πάρει αυτό το φυσικό αέριο, ενώ η βάση των πόρων του Νότιου ρεύματος είναι σαφώς καθορισμένη.

Οι αγωγοί Ναμπούκο και Υπερ-Αδριατικός, οι οποίοι στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο στο χαρτί, έχουν ήδη αποκτήσει το καθεστώς «διευρωπαϊκών αρτηριών» δηλαδή έχουν αφαιρεθεί από την ισχύ του τρίτου ενεργειακού πακέτου, ενώ οι Βρυξέλλες δεν σπεύδουν να κάνουν τέτοια εξαίρεση για το Νότιο ρεύμα. «Αυτό είναι το κυριότερο πρόβλημα!»,- παρατήρησε ο εμπειρογνώμονας Σίμονοφ. Ενώ δεν υπάρχει καμία συμφωνία με τους Ευρωπαίους και είναι ασαφές πώς το τρίτο ενεργειακό πακέτο θα ρυθμίζει την πρόσβαση των άλλων, μη Ρώσων προμηθευτών πρώτων υλών στο Νότιο ρεύμα. Η ΕΕ μπορεί, βέβαια, να αναγκάσει τους μετόχους στο επίγειο τμήμα του αγωγού Νότιο ρεύμα σε κάποια εναλλακτική λύση, ενώ εναλλακτικό εδώ μπορεί να γίνει μόνο το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν. Μα, τότε στα τουρκο-βουλγαρικά σύνορα, όπου προβλέπεται να επεκταθεί η περικομμένη διακλάδωση του αγωγού «Ναμπούκο», θα χρειαστεί να δημιουργηθεί υπέρθυρο της εισόδου στο «Νότιο ρεύμα». Εν τω μεταξύ, εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα, που συνίσταται στο ότι στη δοσμένη περίπτωση το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν δεν θα μείνει για τους ευρωπαϊκούς αγωγούς...


ΠΗΓΗ: http://greek.ruvr.ru/2013_02_12/104483597/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου